Dobruca’nın Babadağ kasabasında doğdu. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun olduktan sonra akademik çalışmalarına New York ve Washington üniversitelerinde siyasal ve sosyal bilimler üzerine devam etti. Birleşmiş Milletler Toplumsal Araştırmalar Bölümü’ndeki görevinin ardından sırasıyla Montana Devlet Üniversitesi, New York Üniversitesi, Princeton Üniversitesi, Robert Kolej, Bilkent Üniversitesi, ODTÜ İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, AÜ Siyasal Bilgiler Fakültesi, Harvard Üniversitesi, Johns Hopkins Üniversitesi, Columbia Üniversitesi ve Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales gibi eğitim kurumlarında öğretim üyeliği ve yöneticilik faaliyetlerinde bulundu. Türk Araştırmaları Derneği ile Türk Araştırmaları Kurumu’nun başkanlıklarını yaptı. Orta Asya Çalışmaları Derneği’nin kurucu başkanlığından sonra Wisconsin Üniversitesi Orta Asya Çalışmaları Programı’nın bölüm başkanlığı görevinde bulundu (1989-1995). International Journal of Turkish Studies, Central Asian Survey ve Journal of Muslim Minority Affairs dergilerinin yayın kurullarında yer aldı. Halen Türk Tarih Kurumu onur üyesi olan Karpat, bilimsel çalışmaları nedeniyle, Romanya Bağımsızlık Madalyası ve Bükreş Üniversitesi Dimitri Cantemir Madalyası’yla ödüllendirildi. Kendisine Romanya Ovidius Üniversitesi ve Rusya Çuvaş Millî Üniversitesi tarafından onur doktoraları verildi. Rusya Kazan Bilimler Akademisi Onursal Üyeliği, Wisconsin Üniversitesi Hilldale Ödülü ve Türk Bilimler Akademisi Ödülü’ne sahip olan Karpat 20 ülkede yayımlanmış 100’ü aşkın makaleye ve çok sayıda kitaba imza attı. Uzun süre Wisconsin Üniversitesi Tarih Bölümü’nde öğretim üyeliği görevi yapan ve TBMM Onur Ödülü sahibi olan Karpat 20 Şubat 2019 tarihinde vefat etmiştir. Kabri Fatih Camii Haziresi'ndedir.

Asıl adı İsmail Kemalettin Demir olan Kemal Tahir, 15 Nisan 1910’da II. Abdülhamid’in özel marangozhanesinde yaptığı görev nedeniyle padişah yaverliği unvanına sahip Yüzbaşı Tahir Bey ile Naile Sultan’ın hizmetinde bulunan Hubser (Nuriye) Hanım’ın ilk çocuğu olarak İstanbul’da dünyaya gelir. Babasının Birinci Dünya Savaşı’ndaki görevi nedeniyle ilkokulu Burdur ve Nazilli’de okuyan Kemal Tahir’in çocukluğu; imparatorluğun çöküş yıllarında, yazarın kendi ifadesiyle, “bozgun” içinde geçer. Kemal Tahir, Kasımpaşa Cezayirli Hasan Paşa Rüşdiyesi’ni bitirdikten sonra Galatasaray Lisesi’ne girer. Annesinin 1926’da vefat etmesiyle onuncu sınıfta liseyi bırakıp evden ayrılır. İşsiz geçen bir sürenin ardından avukat katipliği ve Zonguldak Kömür İşletmeleri’nde ambar memurluğu ve gazetecilik yapar. Vakit, Haber ve Son Posta gazetelerinde çalışır, Yedigün ve Karikatür dergilerinde sekreterlik, Karagöz gazetesinde başyazarlık ve Tan gazetesinde yazı işleri müdürlüğü görevlerinde bulunur. Kemal Tahir, aynı yıllarda edebiyatla, özel olarak ise şiirle ilgilenir ve ilk şiirleri İçtihat dergisinde yayımlanır. 1932’de arkadaşlarıyla Geçit dergisini çıkarır. Bu dönemde sol çevreler ve Nazım Hikmet ile tanışır. Kendi ismiyle yayımlanan ilk çalışması Namık Kemal İçin Diyorlar Ki, gazetecilik yıllarının ve sol çevrelerle ilişkisinin ürünüdür. 1940’ta cezaevindeyken ayrılacağı Fatma İrfan ile 1937’de evlenir. 13 Haziran 1938’de askerî isyana teşvik suçlamasıyla Donanma Davası’nda tutuklanır. Tutuklananlar arasında kardeşi Nuri Tahir’le birlikte Nazım Hikmet ve Hikmet Kıvılcımlı da vardır. 29 Ağustos 1938’de on beş yıl ağır hapse mahkûm edilir. Sırasıyla İstanbul Tevkifhanesi; Çankırı, Malatya, Çorum ve Nevşehir Cezaevleri’nde mahpustur. Cezaevindeyken hayatını sürdürmek için yazdığı hikayeler, tefrika romanlar, uyarlamalar ve çeviriler; müstear isimlerle yayımlanır. 1950’de Demokrat Parti iktidarınca çıkarılan genel afla tahliye olur. Aynı yıl Sıdıka Uzunhasan (Semiha Hanım) ile evlenir. 1954’e kadar çeviri, polisiye roman ve mizahi öykü çalışmalarını müstear isimlerle yayımlar. Göl İnsanları ve Sağırdere, “Kemal Tahir” ismiyle 1955’te neşredilir ve bu tarihten sonra Kemal Tahir, edebiyat dünyasında romanlarıyla tanınmaya başlar. Öykülerini topladığı Göl İnsanları’ndan sonra ölümüne kadar on dört roman yayımlar. Aynı zamanda 1960’lı yıllarda çeşitli senaryo çalışmalarında bulunur. 21 Nisan 1973’te kalp krizi nedeniyle vefat eder.

1977 yılında doğdu. Edebiyata şiirle başladı. Yas Yüzükleri (2001), Kin Divanı (2005), Temmuzun On Sekizi (2007) adlı şiir kitapları Bakiye adıyla toplu şiirler olarak kitaplaştı. Jar (2011), Haw (2014), Ucunda Ölüm Var (2016), Âşıklar Bayramı (2019) adlı dört romanı, Sahiden Hikâye (2017) adlı bir hikâye kitabı ve Demiryolu Öyküleri (2010) ile Memleket Garları (2012) adında iki derlemesi yayımlandı. Haw romanıyla 2014 Cevdet Kudret Roman Ödülü, Sabit Fikir 2014 Yılın Romanı, 2015 ÇGD-Bursa Barış Ödülü ve Pen Amerika 2017 Çeviri Ödülü’ne, Sahiden Hikâye adlı kitabıyla 2018 Sait Faik Hikâye Armağanı ve 2019 NDS Liseliler Edebiyat Ödülü'ne, Âşıklar Bayramı adlı romanıyla da 2019 Dünya Kitap, Yılın Telif Kitabı Ödülü ve 5. Attilâ İlhan Roman Ödülü'ne değer görüldü.