Birazoku

Zengin Baba Yoksul BabaYoksullardan ve Orta Sınıftakilerden Farklı Olarak Zenginler Çocuklarına Para Hakkında Neler Öğretir?
J.P. Morgan şirketi diyor ki: Zengin Baba Yoksul Baba’yı zengin olan ve olmak isteyen herkes okumalı!
Zengin Baba, Yoksul Baba’yı okuduktan sonra
Zengin olmak için yüksek bir gelire sahip olmanız gerektiği saplantısı yerle bir olacak.
Evinizin bir aktif varlık olduğuna inancınız sarsılacak
Çocuklarınıza para kazanmanın yollarını öğretmek için okuldaki sisteme güvenemeyeceğinizi göreceksiniz
Aktif ve pasif varlıkları yeniden tanımlayacaksınız
Çocuklarınızın gelecekte finansal başarı sağlamaları için parayla ilgili onlara öğretmeniz gereken her şeyi öğreneceksiniz.
Robert Kiyasaki insanlara insanlara milyoner olmayı öğretir.. Ona milyoner öğretmen denmesinin nedeni bu.
“İnsanların maddi sıkıntılar içinde boğuşmasının neden, okulda geçirdikleri onca yıl boyunca para konusunda hiçbir şey öğrenmemeleri. Sonuçta para için çalışmayı öğrenirler ama parayı kendileri için çalıştırmasını hiç bilmezler.”

İçindekiler
Arayış
Dersler
Birinci Bölüm           Zengin Baba, Yoksul Baba.
İkinci Bölüm               Ders 1
Zenginler Para İçin Çalışmaz.
Üçüncü Bölüm         Ders 2
Finans Bilgilerini Neden Öğretelim? . .
Dördüncü Bolum     Ders 3
Kendi işinize Bakın
Beşinci Bölüm            Ders 4
Verginin Tarihçesi ve Şirketlerin Gücü.
Altıncı Bölüm             Ders 5
Zenginler Parayı Bulur
Yedinci Bölüm            Ders 6
Öğrenmek için Çalışın
Para için Çalışmayın
Başlangıçlar
Sekizinci Bolüm        Engelleri Aşmak. .
Dokuzuncu Bölüm   İşe Koyulmak. . .
Onuncu Bölüm         Daha Fazlasını mı istiyorsunuz?

Sonsöz              7000  Dolara Yüksek Öğrenim.

Giriş
Arayış
Okullar çocukları gerçek dünyaya hazırlıyor mu? Bizimkiler “Çok çalış, iyi not al, semeresini görür, yüksek maaşlı bir işte çok kazanırsın” derdi. Onların yaşama amacı ablamla bana yüksek öğrenim olanakları sağlamaktı, böylece hayatta başarılı olmak adına büyük bir avantaj elde edecektik. Sonunda 1976’da diplomamı Florida Devlet Üniversitesi A4u hasebe Bölümü’nde, sınıfın en iyileri arasında ve takdirnameyle aldığımda annemle babam amaçlarına ulaşmış oldular. Yaşamlarının en yüksek kazanımıydı bu. “Ana plan” doğrultusunda “Big 8” muhasebe firmasında işe alındım. Uzun bir meslek yaşantısına adım arınıştım; erken yaşta emekli olmayı umut ediyordum
Kşim Michael da benzeri bir yol İzledi. İkimiz de alçakgönüllü yaşam süren, katı iş disiplini olan çalışkan ailelerin çocuklarıydık. Michael da okulu takdirnameyle bitirmişti, ancak onun iki diploması vardı; biri mühendislik, öteki hukuk fakültesinden. Washington D.C’de patent alınılan konusunda ünlü saygın bir hukuk bürosunda hemen iş buldu, önünde parlak bir gelecek, geleceği net bir meslek yaşantısı uzanıyordu, erken emeklilik de garantiliydi. Mesleklerimizde başarılı olmamıza rağmen beklentilerimiz pek de yerine geliyor sayılmazdı. İkimiz de tamamen haklı nedenlerle birkaç kez yer değiştirdik, takat emekliliğe yönelik tasarılarımızla ilgili bir adım bile ilerleyemivorduk. Hmekli olacağımız günler için birikimlerimizi ancak kişisel çabamızla amrabiliyorduk.
Üç harika çocuğumuzla mutlu bir aile yaşantımız var. Ben bu satırları kaleme alırken ikisi üniversitede, biri ortaöğrenime başlamak Üzere. Varımızı yoğumuzu çocuklarımızın en iyi eğitim olanaklarından yararlanmasına harcıyoruz,
1996 yılıydı, bir gün çocuklardan biri okulda hayal kırıklığına uğramış bir halde geldi eve. Ders çalışmaktan sıkılmış, bıkmıştı. “Kafomı ömrüm boyunca hiç kullanmayacağım bilgilerle dolduran derslere neden boşuna zaman harcayayım?” diyordu.
Düşünmeden cevabı yapıştırdım: “Çünkü,” dedim, uiyi not almazsan üniversiteye gidemezsin/’
“Ne olursa olsun, üniversiteye gitsem de gitmesem de, zengin olacağım,” diye karşılık verdi.
Annelik kaygılan ve telaş içinde yanıtladım: “Üniversite diploman olmazsa, iş bulamazsın”
Zoraki gülümsedi ve bıkkınlıkla kafasını salladı. Aynı konuşmayı daha önce de birkaç kez yapmıştık. Başını eğdi, gözlerini devirdi. Annesinin öğüdü bir kulağından girip ötekinden çıkıyordu besbelli.
Akıllıydı, sağlam bir iradesi vardi, yine de her zaman kibar ve saygılı bir çocuk olmuştu,
“Anne,” diye başladı. “Zamana ayak uydur! Etrafa bak, en zengin insanlar eğitimleri yüzünden zengin olmadı. Michael jordan ve Madonna’ya bak. Harvard’dan ayrılan, Microsoft’u kuran Bili Gates hatta. Şimdi Amerika’nın en zengin adamı ve henüz otuzunda. Aklen yetersiz diye yaftalanmış olsa da, yılda 4 milyon dolardan fazla kazanan bir beyzbol atıcısı var.”
Uzun bir sessizlik oldu aramızda. Kafama dank etti, annemle babamın bana verdiği tavsiyelerin aynısını oğluma veriyordum. Dünya döndükçe biz değişiyorduk, fakat tavsiyeler değişmiyordu,
“Anne,” dîye devam etti, “ben babamla senin kadar çok çalışmak istemiyorum. Çok para kazanıyorsunuz, oyuncaklarla dolu kocaman bir evde yaşıyoruz. Sizi dinleyecek olursam, benim de sizden farkım kalmayacak, daha çok vergi ödeyip daha çok borçlanmak için hep daha çok çalışmam gerekecek. İş güvencesi diye bir şey yok amk; küçülme ve ye* terli oranda eleman çalıştırmanın ne demek olduğunu biliyorum, Üstelik, bugünkü üniversite mezunlarının sizin zamanınızdakilerden daha az kazandığının da farkındayım. Doktorları ele al. Eskisi kadar çok para kazanmıyorlar. Sosyal sigortaya, emeklilik ikramiyesine de güvenemem. Benim yeni Çözüm yollan bulmam gerek*”
Haklıydı, Yeni çözüm yollan bulması gerekiyordu. Aynısı benim için de geçerliydi. Annemle babamın Öğütleri 1945*ten önce doğmuş olanlara yol göstermiş olabilirdi, fakat hızla değişen bir dünyada doğmuş olan bizleri felakete sürükleyebilirdi. Artık çocuklanma, “Okula gidin, iyi notlar alın, sonra da kendinize sağlam, güvenceli bir iş arayım,” diyemezdim.
Çocuklarımın eğitimine ışık tutacak yeni öneriler bulmalıydım
Hem bir anne hem de muhasebeci olarak, çocuklarımızın okulda hesaplı olmayla ilgili bilgi edinmemeleri beni kaygılandırmıyordu. Bugünün gençleri daha liseye gitmeden kredi kartı sahibi oluyorlar; gelgeldim, bırakın kredi kartlarında işleyen bileşik faizin nasıl hesaplandığını öğrenmeyi, ne parayla ne de yatının yapmayla ilgili bir kurs görüyorlar Hesap ve paranın nasıl işlediği bilgisine sahip olmaksızın kendilerini bekleyen, para harcamanın birikimleri tükettiği dünyaya atılmaya hazır olamazlar.
Üniversitenin ilk yılında büyük oğlumun kredi kartı borcu umulmadık rakamlara ulaşınca, yalnızca kredi kartlarını yok etmesine yardım etmekle kalmamış, aynı zamanda çocuklarımı para konularında eğitebilecek bir araştırma programına katılmıştım.
Geçen yıl, bir gün kocam işyerinden bana telefon etti. “Burada tanışman gereken biri var,” dedi. “Robert Kiyosaki. İşadamı ve yatırımcı, eğitici bir ürün için patent başvurusu yapmaya geldi. Senin aradığın şey olabilir diye düşünüyorum.”