13 Nisan 1940’ta İngiliz kökenli Maurituslu bir baba ve Fransız bir annenin çocuğu olarak Nice’te doğdu. Çocukluk yılları İkinci Dünya Savaşı’na denk gelen Clézio, babası Nijerya’da askerî doktor olarak görev yaptığı için yedi yaşında onun yanına gidene kadar annesi ve anneannesiyle büyüdü. 1949’da aile Nice’e taşındı. Savaşın bitmesiyle öğrenimine İngiltere’de devam etti. Sonra Nice Üniversitesi’nde edebiyat öğrenimi gördü ve Henri Michaux üzerine bir tez hazırladı. 1960’ta Rosalie Piquemal ile evlendi ve ertesi yıl kızları Patricia dünyaya geldi. İlk romanı Tutanak 1963 yılında yayımlandı. Clézio bu romanla büyük beğeni toplayıp Renaudot Ödülü’nü kazandı. 1967’de askerliğini yapmak için Bangkok’a gitti ama burada karşılaştığı çocuk istismarına karşı çıktığı için Meksika’ya gönderildi. Askerliğini bitirdikten sonra bir süre Panama’da yaşadı. 1975’te Fas asıllı Jémia Jean ile evlendi. Bu evlilikten de Alice ve Anna isimli iki kızı oldu. 1980’de yayımlanan romanı Çöl’le Paul-Morand Ödülü’ne layık görüldü. 1992’de Göçmen Yıldız yayımlandı. Lire dergisinin okurları tarafından 1994 yılında Fransız dilinde yazan, yaşayan en büyük yazar seçildi. 1997’de Altın Balık romanı yayımlandı. 2008’de yayımlanan Açlığın Şarkısı’ndan kısa bir süre sonra “yeni yola çıkışların, şiirsel serüvenin ve bedensel coşkunun yazarı, hüküm süren uygarlığın ötesindeki ve aşağısındaki bir insanlığın kâşifi” olarak Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazandı. Roman, öykü, deneme, çeviri gibi birçok alanda eser vermeye devam eden Clézio’nun ellinin üzerinde eseri, otuzdan fazla dile çevriliyor.

12 Ocak 1876’da San Francisco’da doğdu. Gerçek adı John Griffith Chaney’dir. Evlilik dışı bir çocuk olarak dünyaya gelen Jack London, soyadını, sekiz aylıkken annesinin evlendiği John London adlı savaş gazisinden aldı. Maddi sıkıntılar nedeniyle küçük yaşta okulu bırakıp gazete satıcılığı, tayfalık, balıkçılık, istiridye korsanlığı, gazetecilik, sahil koruma devriyeliği gibi çeşitli işlerde çalıştı ve Amerikan işçi sınıfını tanıdı. 1894’te serserilik suçlamasıyla otuz gün hapis yattı. Hapisten çıktıktan sonra hayatını değiştirmek arzusuyla liseye kayıt yaptırdı. Lise öğrenimini bir senede tamamlayarak 1896 yılında Kaliforniya Üniversitesi’ne girdi. Bir dönem okuyabildiği üniversiteden maddi zorluklar sebebiyle ayrıldı. 1897’de Klondike bölgesinde altın arayanlara katıldı ama bir yıl sonra yine yoksul ve işsiz olarak geri döndü. Yoğun bir çalışma programı hazırlayarak şansını yazarlıkta denemeye karar verdi. Soneler, baladlar, nükteli fıkralar, anekdotlar, korku ve serüven öyküleri yazmaya başladı. 1909’da yazdığı Martin Eden bu dönemi yansıtması bakımından otobiyografik izler taşır. İlk kitabı Kurt Dölü (1900) büyük ilgiyle karşılandı. Aynı yıl Elisabeth Maddern ile evlendi ve bu evlilikten iki kızı oldu. Ancak bu beraberlik uzun ömürlü olmadı ve 1904’te sona erdi. Charmian Kittredge ile ikinci evliliğinin ardından 1910’da Kaliforniya’daki çiftliğinde hayatını kaybetti. London yazarlık kariyeri boyunca elliye yakın kitap yazdı ve döneminin en çok okunan yazarlarından biri oldu. Yazdıkları, yaşadıkları etrafında şekillenmiş, sosyalizmin de etkisiyle toplumcu bir dünya görüşüne ulaşmıştır. Başlıca eserleri arasında Beyaz Diş, Demir Ökçe, Martin Eden, Uçurum İnsanları ve Vahşetin Çağrısı yer alır.

James (Arthur) Baldwin cinsellik ve kimlik sorunu gibi konuları işleyen romanları ve insan haklarını savunan ve ırkçılığa karşı yazılarıyla tanınır. 1924’te Harlem’de (New York, ABD) doğdu. Liseden mezun olduktan sonra ufak işlerde çalışırken bir taraf­tan da yazmaya başladı. İlk romanı “Go Tell It on the Mountain” (Git Onu Dağda Anlat) 1953’te çıktı. Baldwin, Harlem’de genç bir vaiz olarak yaşadıklarını yansıtan bu kitapla hemen elde ettiği başarıyı, eşcinsel aşkı ele aldığı romanı “Giovanni’s Room” (1956; “Giovanni’nin Odası”, 2006, YKY) ile pekiştirdi.İstanbul’da yazdığı “Another Country” (1962; “Bir Başka Ülke”, 2005, YKY) adlı romanı edebi bir patlama olarak nitelendirildi. Oyun ve çocuk kitapları da yazan Baldwin, Rosenwald, Guggenheim, “Partisan Review” ve Ford Vakfı gibi birçok edebiyat ödülü kazandı. 1970’te, John Herbert’in “Fortune and Men’s Eyes” oyununu “Düşenin Dostu” adıyla Gülriz Sururi-Engin Cezzar Tiyatrosu’nda sahneledi. James Baldwin 1987’de Fransa’da mide kanserinden öldü.