HEINRICH BÖLL, 1917’de Köln’de doğ­du. İkin­ci Dünya Sa­vaşı’nda çeşitli cephelerde savaştı, birkaç kez yaralandı, esir düştü. Sa­vaş­tan son­ra hem üni­ver­si­te öğre­ni­mi­ni sürdürdü, hem de abisinin ma­rangoz­ha­ne­sin­de çı­rak ola­rak çalıştı. İlk öyküleri 1947’den sonra yayımlanmaya başladı. Eser­le­ri için al­dığı ödüller arasında 1967 Ge­orgBüchner Ödülü, 1972 No­bel Ede­bi­yat Ödülü vardır. Al­man ve Ulusla­ra­rası PEN Der­ne­ği­’nin baş­kanlığını yaptı. 1985’te öl­dü. He­in­rich Böll, ede­bi­yat ya­şamına öykü ya­za­rak baş­lamış ve öy­kücülüğü hep ön plan­da tut­muş­tur. İlk çalışma­larından en ni­te­lik­li yapıtlarına ka­dar, Böll’ün öyküle­rin­de kes­kin göz­lem­ci­lik ye­te­ne­ği, çağ­daş ve eleş­ti­rel düşünce yapısı, alaycı­lı­ğı, in­sancıl yak­laşımı ken­di­ni açıkça bel­li eder. Böll’ün eser­le­ri yalnız Al­man­ya için­de ve Al­man di­li­ni kul­la­nan ülkeler­de de­ğil, bütün dünya­da 20. yüzyılın önde ge­len kla­sik­le­ri ara­sına gir­miş­tir.

HENRY JAMES, 1843’te New York’ta doğdu. ABD’li düşünür Henry James’in oğlu, pragmatizmin öncülerinden William James’in kardeşiydi. Aile dostları arasında Thoreau, Emerson, Hawthorne gibi düşünür ve yazarların bulunduğu bir ortamda yetişti. 25 yaşına geldiğinde ABD’nin en yetenekli öykü yazarlarından biri sayılıyordu. Paris’te yaşadığı yıllarda Turgenyev, Flaubert, Zola, Maupassant’la tanıştı. İn­gil­tere’de Victoria döneminin seçkinleri arasına katıldı; Tennyson, Gladstone, Browning gibi dönemin ünlü adlarıyla yakınlık kurdu. Amerikalı, Daisy Miller, Avrupalılar, Washington Meydanı, Yürek Burgusu, Bir Kadının Portresi, Bostonlular, Büyükelçiler gibi yapıtlarında, masum, demokratik ve bereketli Amerika’yı, daha eski ve aristokrat Avrupa kültürünün dünyevi bilgeliği ve çürümüşlüğüyle karşı karşıya getirdi. İçsel yaşamı yansıtmasıyla, 20. yüzyılda gelişen “bilinç akışı” tekniğinin öncülerinden oldu. 1916’da Londra’da öldü.