Birazoku

Neden derslere hiç katılmıyorsun?
Neden çok sessizsin?
Neden okuldan geldikten sonra hep odana kapanıyorsun?

Çok konuşmanın çok bilmekle ilişkilendirildiği bir dünyada bunca soruya maruz kalan sessiz bir çocuk ya da genç olmak gerçekten zor. Fakat en yakınınızdakilerin bile sizi anlamaması daha da kötü.

Sessiz gençler de en az diğerleri kadar zeki ve cesurlar. Onlar yalnızca içe dönükler. Fakat bazen ne kendileri ne arkadaşları ne de aileleri bunun farkında oluyor. Kendisi de bir içe dönük olan Susan Cain, Sessiz Güç ile gençlere kendilerini daha iyi tanımaları için bir fırsat sunuyor. İçe dönük gençlerle yaptığı sohbetlerden örneklere yer verdiği kitabında gençlerin, hem akranlarının gerçek yaşam hikâyelerinden ilham almasını hem de kendilerini yalnız hissetmemelerini sağlamayı hedefliyor. İçe dönüklerin aslında sahip oldukları “sessiz gücün” farkına vardıklarında potansiyellerinin çok yüksek olduğunu gösteriyor.

Sessiz Güç; içe dönük bir genç olarak kendini tanımak, bir ebeveyn olarak içe dönük çocuğunuzu anlamak, bir öğretmen olarak içe dönük öğrencilerin ihtiyaçlarının farkına varmak, dışa dönük biri olarak içe dönük arkadaşınızla empati kurmak için en ideal kaynak.
Sessiz mizacınızın gücünü keşfedin!

“Metne eğlenceli çizimlerin eşlik ettiği Sessiz Güç, tam da hedef kitlesine hitap ediyor. İçe dönüklüğün, kişiye zayıflık değil, güç kattığının altını çizen kitapta pek çok genç kendini bulacak. Mükemmel.”
School Library Journal

“İçten içe kükreyen çocuklar ve gençler için.”
Booklist

“Sessiz çocuklar (ve ebeveynleri) için harika bir kılavuz. İçe dönüklüğe dair bir kutlama.”
Guardian

“Gürültücü bir dünyada sessizliğin güçlü bir savunusu.”
Deutschlandradio Kultur

“Keşke 13 yaşındayken bu kitabı okusaydım. Gençler kadar ebeveynlerin de okuması gerek.”
Tim Lott

“İster içe dönük ister dışa dönük ister hem içe hem dışa dönük olun bu kitap hepinize göre. Sessiz Güç diyor ki içe dönük bir çocuğunuz varsa merak etmeyin, onlar hallerinden memnunlar, onları oldukları gibi kabul edin.”
Simon Mayo

“Sessiz Güç’ü okumak gözlerimi açmamı sağladı, kendi doğamı bana yeniden hatırlattı. Uyarı işaretlerine saygı duymak gerek. Bazılarımız sadece biraz daha zamana ihtiyaç duyuyor. Sessizce.”
Red

“İçlerinde volkan patlamayan çocuklar ve gençler Sessiz Güç’te onlar için savaşan biriyle tanışmaktan mutluluk duyacak. Cain’in anlatımı nazik ve anlayışlı. Anekdotlar ve sosyal bilimden faydalanarak ve verdiği pratik tavsiyelerle yaygaracı olmayı ödüllendiren bir toplumda içe dönüklerin ne denli güçlü olabileceğini gösteriyor.”
Wall Street Journal

Sessiz olmak, bir süper güçtür!

Pek çok içe dönük, içe dönük olmasına RAĞMEN değil, içe dönük olduğu İÇİN hayatında inanılmaz şeyler başarmıştır.

Kendinizi olduğunuz gibi kabul edin. Dünyanın size ihtiyacı olduğunu ve kendinizi ifade etmenin de pek çok yolu olduğunu unutmayın.

*

GİRİŞ

“Neden bu kadar sessizsin?”

Arkadaşlarım, öğretmenlerim, tanıdıklarım, hatta neredeyse hiç tanımadığım kişiler bile bana bu soruyu sormuştur. Çoğu iyi niyetli. İyi olup olmadığımı ya da kendi başıma kalmamın bir nedeni olup olmadığını bilmek istiyorlar. Bazıları bunu bir süredir konuşmuyor olmamın biraz tuhaf olduğunu düşündüklerini gösterir şekilde soruyor.

Bu soru için her zaman kesin bir cevabım yok. Bazen bir düşüncenin ya da bir gözlemin ortasında olduğum için sessiz olurum. Bazen dinlemeye konuşmaktan daha fazla odaklan:rim. Ama genelde sessiz olmamın sebebi, böyle olmamdır. Yani sessiz olmam.

Okuldayken “girişken” sözcüğü, bir insanın alabileceği en büyük iltifatmış gibi görünürdü. Derslerde öğretmenlerim sık sik daha fazla konuşmamı isterlerdi. Okul danslarında arkadaşlarımla dans pistine de çıktım ama bana kalsaydı içimizden birinin evinde birlikte vakit geçirebilirdik. Üniversitede diğerlerine uyup kalabalık ve gürültülü partilere gittim ama bir iki arkadaşımla akşam yemeği yiyip sinemaya gitmiş olsaydım daha çok eğlenebilirdim diye düşünmekten kendimi alıkoyamadım. Ama bununla ilgili hiç şikâyet etmedim. “Normal” biri sayılmak için bunları yapmam gerektiğini düşündüm.

Bütün bu zaman boyunca az ama öz yakın arkadaş ve meslektaş grubu oluşturdum. Birisinin popüler olup olmadığını hiçbir zaman önemsemedim, bu da bazı arkadaşlarımın “havalı” olup bazılarının olmadığı anlamına geliyor. Samimi sohbetleri tercih etmem sayesinde arkadaşlıklarım karşılıklı güven, birbirimize eşlik etmekten aldığımız keyif ve sevgi üstüne kuruldu. Ardakaşlarımın gruplaşmalar ve popülerlik yarışlarıyla işleri yoktu. İnsanlar beni anlamlı sorularım, bağımsız düşünebilme yeteneğim ve hassas konulara karşı olan sakin yaklaşımım için övmeye başladılar. Derin düşünen biri ve iyi bir dinleyici olduğum için bana iltifat ettiler. Aynı zamanda onlar da beni dinlemeye başladılar. Söyleyecek mantıklı bir şeyim olduğu zaman konuştuğumu fark ettiler. Ve iş dünyasına geçtiğim zamansa beni bir zamanlar korkutan, cesur, açık sözlü kişiler bana iş teklif etmeye başladılar!

Zaman geçtikçe hayata karşı olan bu sessiz yaklaşımımın büyük bir güç olduğunu fark ettim. Sadece nasıl kullanmam gerektiğini öğrenmem gereken bir araçtı. Etrafıma baktığımda Apple bilgisayardan Şapkalı Kedi filmine kadar dünyaya yapılan büyük katkıların hepsinin içe dönükler tarafından, sessiz mizaçlarına rağmen değil, bu mizaçları sayesinde yapıldığını gördüm. Fikirlerimi yetişkinlere yönelik Sessiz: Konuşmadan Duramayan Bir Dünyada İçe Dönüklerin Gücü adlı kitapta topladım. Kitabım New York Times çoksatanlar listesinde uzun…