Birazoku

Bir devir kapanıyor; barış ve huzur geride kalırken savaş ve yıkım * adım adım geliyor. …
Analous kararlı, insanlar inançlı!
İkizler ve Yeminliler bir yürek olurken, yeni ittifaklar hayat buldu.
Tarih tekerrür ederken, yolun sonunda ya zafer ya yok oluş var!
İnsanlığın en büyük-savaşına tanık olmaya hazır mısın? Kötülük hiç bu kadar korkunç ve yıkıcı olmamıştı!
Evrenler arası bir ittifakla saldıracak Analous! Ya sen? İyiliğin safında kahraman olmaya var mısın?
Renda İkizleri kaderlerini adım adım yaşarken ve sonunda ölmek dahi varken, onlarla birlikte savaşmaya cesaret edecek misin? Işık soluyor ve karanlık hiç olmadığı kadar yoğun geliyor. Bir devir kapanıyor ve artık Kan Çağı başlıyor!

*

BİRİNCİ BÖLÜM

Karanlığın hava aracı olay yerinden yükselirken içindekiler aşağıdakilere ateş etmeye başladı. Özel zırhlı adamlardan biri Relisha’yı sıkıca tutmaya çalışırken genç kadın öfke ve kaygıyla kendini adamın kollarından kurtarmak için var gücüyle ileri doğru atıldı. Adam beklemediği bu direniş karşısında biraz sendeleyince grubun lideri olan adam Relisha’nın tam karşısına geçti ve “Eve dönüyorsun prenses, yerinde olsam babama kavuşacağım için mutlu olurdum. Şimdi debelenmeyi kes ve seni kelepçelemek zorunda bırakma beni.” dedi sert ve buyurgan bir tonda.

Relisha tüm öfkesini yüzünü hâlâ göremediği maskeli adama kusmak istercesine tükürdü adamın kaskına.

“Seni satılmış köpek! Çıkar başlığını da o satılmış yüzüne indireyim pençemi!”

Başlığı içinden alaycı ve biraz da asabi bir kahkaha sesi geldi. “Seninle aynı tarafta olduğumuzu sanıyordum Jadira Ferials?” Relisha’nın gözleri kısıldı tiksintiyle, adamm sinir edici tavrı ve pervasızlığı onu daha da öfkelendirmişti.

Senin gibi bir soysuzla aynı tarafta olmayacağım kesin. Taraflarımız kesinlikle aynı değil artık!”

Öyle mi? Demek insanlarla geçirdiğin iki gün içerisinde fikirlerin çabucak değişiverdi? Rodelf Ferials biricik kızının insanların tarafına geçmesine ne diyecek acaba? Onun gibi acımasız ve katı yürekli birinin sevdiği tek varlık olabilirsin ama bu seni de gözden çıkarmayacağı anlamına gelmez güzel kız.”

Adam son sözünü söylerken eldivenli elini Relisha’nın yüzüne dokundurmuştu hafifçe. Relisha yüzünü adamdan tiksinircesine geriye doğru çekti. O başlığın arkasında kimin olduğunu bilmiyordu ama onun ve diğerlerinin kendisi gibi insan oldukları aşikardı. Kendisi bir çocukken kandırılmış ve oyuna gelmişti, peki bu insanlar: iyilikten çevirip karanlığa hizmet ettiren şey veya güç neydi?

“Yüzünü gösteremeyen birinin sözlerinden korkacak değilim. Cesur bir adam olsaydın hâlâ o başlığın arkasına saklanmaz, yaptığın hainliğin ağırlığını üstlenebilirdin. Babam veya Analous seni ve diğer köpeklerini ne vaat edip satın aldı bilmiyorum ama ciğeriniz beş para etmez onu artık iyi biliyorum.”

Bu sözler üzerine Relisha’nın karşısında kısa bir süre hareketsiz duran adam sonra ellerini iki yandan kulaklarının hemen altında boynuna denk gelen kısımlara götürüp başlığın açılmasını sağlayan mekanizmaya dokundu. Hafif bir tıslama sesinden sonra iki eliyle başlığı kafasından çıkardı. Relisha karşısında beliren yüze dikkatle baktı.

Keyasından yayılan hafif kırmızı ışık, Sura kimliğini su götürmez hale getiriyordu. Beyaz teninde dalgalanan dövmesi koyulaşmış, morun siyaha yakın bir tonuna dönmüştü. Kahverengi saçlarının yanları kazınmış, üst kısmı geriye doğru uzatılmış ve örülmüştü. Sağ kulağında kurt pençesi şeklinde küçük bir küpe vardı. Hatları düzgün yüzünün yakışıklı olduğu söylenebilirdi ama sağ kaşının üstünden başlayan ve gözünün ucunu teğet geçip kulağına doğru inen bir yara izi yakışıklıdan ziyade biraz ürkütücü gösteriyordu karşısındaki adamı. Kahverengi gözlerinde ise belirgin bir hırs ve temkinli olmayı gerektiren, rahatsız edici pırıltılar dolaşıyordu. Relisha kısa bir an içerisinde muhatabını incelerken adam, “Artık yüzümü gördüğünüze göre prenses, aynı tarafta olduğumuzu unutmayıp, sözlerinize dikkat etmenizi istemek zorundayım.” dedi.

Relisha çenesini kaldırdı ve muhatabına küçümseyerek baktı. “Siz tarafınızı bilerek, isteyerek seçmişsiniz belli ki, bense kandırıldım ve şimdi babama değil, hesap soracağım kişiye götürülüyorum.”

Relisha’yı kaçıran araç uzaklaşıp büyülü gedikten geçmiş ve gözden kaybolmuştu. Az önceki çatışmadan geriye ise büyük bir yıkım kalmıştı. Yere çakılan büyük savaş gemisinin parçaları her yere dağılmış, sokaklar alev alev yanan parçalarla dolmuştu. Yeminliler bu alev kapanından kaçmak için büyük bir çaba sarf etmiş, var güçleriyle ve büyülü hayvanları sayesinde büyük ateş dalgasından saklanacak yerler bulmak için etrafa dağılmışlardı.

Gemi yere çakılmadan az önce Volien kucağında taşıdığı Daria ile birlikte hızla uzaklaşmıştı o bölgeden. Solerin ve Siya hemen gerisindeydiler. Genç adamın amacı acilen bir hastane bulabilmekti. Kızıl Yakut da Volien’in ejderhasını takip ediyordu. Mühürlüsüne sesleniyor ama cevap alamıyordu. Ruhunun ruhuna ulaşamıyordu. Kaygılı ve acılıydı. Öfkesi ise giderek büyüyordu. Mühürlüsüne kötü bir şey olması ihtimalini düşündükçe yüreği acı ve öfkeyle kavruluyor, intikam hurst patlamaya hazır bir volkan gibi yokluyordu duvarlarını.

Kızıl Yakut’tan, Daria ile ilgili durumu öğrenen Darius’un aslanı sahibine her şeyi anlatmış, Darius da gökyüzünde hızla uzaklaşan ejderhaların gittiği yönde var gücüyle koşmasını istemişti Safirden. Genç adamın tek düşünebildiği şey sevgilisine ulaşabilmek ve yaşadığını görmekti. Kendinden geçtiğini ve Volien tarafından hastaneye götürüldüğünü bilmenin acısı göğüs kafesini dağlayan keskin bir kor gibi yakıyordu içini.

…