Birazoku

KAPILAR Serisinde insanın manevi arayışının tüm tezahürleri konu edilecek. Tasavvuf’tan çıkan ikinci kitap olan Mükemmel Mürit’in yanı sıra Taoculuk, Hinduizm, Hıristiyanlık, Yahudilik, Budizm, Zen gibi insan bilincine katkıda bulunmuş ve bulunmakta olan tüm KAPILAR’la ilgili kitaplar bu seride okuyucuya sunulacak…

Kişi, mükemmel bir ermişi aramaya karar veremez. Kişi sadece pasif bir şekilde kendisini açabilir.
Daha önce hiç, bir ermiş ile tanıştın mı? Hiç, bir ermiş ile tecrüben oldu mu? Duyduğun her şey ödünç alınmıştır. Sen emin değilsin, bu hakikatten emin olamazsın.
Nasıl karar vereceksin? Ve nasıl bir ermiş arayacaksın? Karar verme kriteri ne olacak? Onun Mükemmel Ermiş olduğunu gerçekten nasıl tartacaksın? Mükemmel bir ermişi tartmaya, bu kararı vermeye muktedir misin? O zaman sen yüksektesin, sen zaten Mükemmel Ermişten üstte bir yerdesin. Sen bir yargıç koltuğunda oturuyorsun. Sen alçakgönüllü, pasif bir mürit değilsin.
Ve ermiş sadece senin edilgenliğinde, senin alçakgönüllülüğünde, senin basitliğinin içinde gerçekleşir.
Usta sadece mürit hazır olduğunda ortaya çıkar. Asla tersi değil. Başka hiçbir şekilde değil. Yaşam yolculuğunun herhangi bir başka noktasında değil. Mürit hazır ve olgunlaşmış olmak zorundadır; yalnızca o anda usta görünür hale gelir. Müritin gözlerini kazanması, kulaklarını kazanması, hissetmek için bir yürek yaratması gerekir. Şayet sen körsen güneş nasıl görünsün. Güneş görünebilir ama sen onu kaçırmaya devam edeceksin.

İÇİNDEKİLER
1.  BÖLÜM
Sadece Tek Coşkunluk,.
2.  BÖLÜM
O Seni de Tüketecek
3.  BÖLÜM
Çimen Kendi Kendine Büyür
4.  BÖLÜM
Selam Yüce Bilgini.
5.  BÖLÜM
Buda ve Hayvan.

1. BÖLÜM Sadece Tek Coşkunluk
Osho,

Deneyimin îç dünyası dışsal gerçeklikle nasıl ilişki kuruyor?
Ortada iki hakikat yok. Tüm ikilik sadece kavramlaştırmada var. Bölen şey zihindir: Daha aşağıda ve daha yukarıda, iyi ve kötü, İçsel ve dışsal, cehennem ve cennet. Bölen şey. zihin! Ama hakikat bölünmeden kalır. O tektir. Sen içselin nerede bittiğinin ve dışsal olanın nerede başladığının sınırlarını çizemezsin. Sınır çekme olasılığın yok.
içsel olan dışsaldır ve dışsal olan da içseldir. Onlar mutlak olarak birdir.
Bunu görmek tüm ayırımlardan ve tüm şizofreniden bağımsız olmak demek.
Entelektüel nedenlerle bölmek iyi bir şey. Bir şeyleri anlamak için onları kategorilere ayırmak iyi bir şey. Fakat hakikati bilmek için kişinin tüm kategorilerden, tüm zihinsel kavramlardan vazgeçmesi gerekiyor.
çünkü onlar sınırlardır. Onlar tanımlayabilmek için sınırlamak sorunda. Sen sınırsız olanı tanımlayanı az sın. Bölmek ve parçalara ayırmak zorundasın. Sadece parçalar tanımlanabilir; Bütün olan tanımlanamaz.
Ama sen bütünü parçalara böldüğün anda artık gerçek yoktur. Bütün, bütün olarak kalır.

Sadece Lao Tzu’nun söylediklerini bir dinle:

Yüce Tao akar her yere,
Sağa ve sola
Her şeyin varlığı ona bağlıdır
Ve o anları terk etmez.
Elde ettiklerinde hak İddia etmez
Sever ve gözetir her şeyi
Ama efendilik taslamaz

Tao akmaya devam eder; sola, sağa, günah işleyene, azize, hepsine açıktır. O herkesin üzerine yağmayı sürdürür. Aşağıda ya da yukarıda olan arasında, kabul edilen, seçilmiş olanla reddedilmiş, lanetlenmiş olan arasında hiçbir ayırım yapmaz. Yüce Tao atar her yere…. Hiç sınır tanımaz. Bir şeyden diğerine atlar. Erkekten kadına, yin’den yang’a. Yin yang olmayı, yang yin olmayı sürdürür.
Bunlar o anlardır….en kendi varlığ.nda bunu »İtmedin mi? Sen normalde bir erkek olabilirim. Bazen erkek değilsin: Bir kadının. Normalde bir kadın ola…