Birazoku

Hayatınızı bir tatlıya benzetseniz hangisi olurdu? Ela’nınki iki renkli muhallebiyi andırıyor. Farklı iki tat sırt sırta vermiş, bir arada. Tıpkı annesi ve babasıyla sürdürdüğü iki ayrı yaşam gibi.

Ne yaparsınız, bazen ikiye bölünüverir en sevdiğiniz şeyler. Ancak hâlâ lezzetlidir tadını çıkarmayı bilirseniz. Yepyeni bir ev, yepyeni bir okul ve arkadaşlarla Ela’yı leziz mi leziz anlar bekliyor şimdi. Okul yolu sohbetleri uzadıkça uzuyor, 833 düğme yaratıcı projelere el sallıyor, büyüklerin karmaşık dünyası portakal danslarıyla biraz nefes alıyor…

Kaşık kaşık gider bu tatlı kitap!

*

Anneannemin Evi

Okul yarıyıl tatiline girdiğinden beri, annemle ben, anneannemin evinde kalıyoruz. Daha önce babam, annem, ben, iki kedimiz Öcü ve Fısfıs’la bir sitede oturuyorduk. Evimiz çok büyüktü. Bir kere iki katlıydı. Odam o kadar genişti ki kendi yatağımdan başka, yatıya gelen arkadaşlarım için de fazladan bir yatak vardı. Odamı çok sevsem de evdeki en havalı oda Hasibe Teyzeninkiydi. Çatı katı… Hasibe Teyze, bize ev işlerine yardıma gelir, arada sırada yatıya kalır. Odası küçüktü ama tavanda gökyüzüne bakan şahane bir penceresi vardı. Anneme, evin en küçüğü olduğuma göre en küçük odayı benim hak ettiğimi söyledim. O da bana evdeki en küçük odanın Hasibe Teyzenin odası değil, ütü odası olduğunu, istersem orayı seve seve bana vereceğini söyledi. Bunları anneanneme anlatınca, “Annen zokayı yutmamış” dedi.

Taşındığımız gün Hasibe Teyzenin ağlaması durmadı. Beni çok sever, bir şey kırdığımda hiç kızmaz. Ona üzülmemesini, ne zaman isterse anneannemin evine gelebileceğini, hatta gelirken geceliğini ve diş fırçasını da getirmesini söyledim. Bunu duyunca sevinmek yerine, bu kez dizlerine vura vura ağlamaya başladı.

Hasibe Teyze Adanalı. “Oraların âdetleri başka” demişti annem. Adana’da insanlar taşınanları bu biçimde uğurluyor olabilir. Hasibe Teyze kendini yalnız hissetmesin diye ben de yanına oturup ağlamaya başladım. Böyle olunca o daha çok ağladı. Annem de bana kızdı. İnsanları ağlatacağıma bir işe yaramalıymışım. Ne bileyim, eşyalarımızı taşıyan kişilere kapıları falan açsaymışım.

Anneannem sitede değil, Kadıköy’de bir apartmanın ikinci katında oturuyor. Arka balkon, içinde sürüyle meyve ağacının olduğu bir bahçeye bakıyor. Ağaçları anneannem ve Suner Teyze dikmiş. Suner Teyze anneannemin mi yoksa annemin mi arkadaşı anlamadım. İkisiyle de arkadaş gibi. Aynı zamanda anneannemin komşusu. Kırmızı erik, defne, okaliptus, bir de ıhlamur var bahçede. Kiraz ağacıysa tesadüfen çıkmış. “O nasıl oldu?” dedim. Bir akşam Suner Teyzeyle birlikte balkonda kiraz yiyor, çekirdeklerini de doğaya karışsın diye bahçeye atıyorlarmış. Öyle çok atmışlar ki ertesi yıl oradan bir kiraz ağacı çıkmış. Bol ağaç olması çok güzel, böylece Öcü ile Fısfıs kimseye görünmeden rahat rahat gezinir diye düşündüm. Fikrimi söylemek için eve çıktım.

…