Birazoku

“Bir sansasyon!”
Washington Post Kitap Dünyası

“Kathleen E. Woodiwss’in yarattığı yarattığı dünya yaşıyor ve soluk alıyor.”
Houston Chronicle

Sonu gelmeyen zorluklarla dolu bir hayata mahkûm olan Heather Simmons masumiyetini korumak için şoke edici umutsuzca bir eyleme kalkışır. Kaçıp, çok kuvvetli ve tehlikeli yabancı bir erkeğin kollarında sığınak aramak zorunda kalır.
Kaptan Brandon Birmingham, denizle evli ve çok güçlü bir maceraperesttir. Yaptıklarını küçümseyen ve tehlikelere atılan adam, bu güzel kaçak kızı Londra?nın gürültülü patırtılı rıhtım bölgesinden kaçırarak zorla alıkoyar.
Heather?ı Brandon?ın yanına kader getirmiştir ve dünyadaki hiçbir güç onu, bu olağanüstü ödülünden vazgeçmeye zorlayamayacaktır. Yalnızca Heather onun kalbindeki şefkati sevecenliği serbest bırakabilecek ve Brandon da onun seveceği, değer vereceği, arzulayacağı ve ihtiraslar dünyasının en derin, en bilinmeyen yerlerini keşfetmek üzere birlikte yola çıkacağı kişi olması için yeminlerini durmadan tazeleyecektir.

1. Bölüm

23 Haziran 1799

Dünyada bir yerlerde zaman güçlü ve açılmış kanatlarıyla vınlayıp geçerken, burada İngiltere’nin kırsal kesiminde, sanki bataklıklar arasında uzanan yokla, su toplamış yaralı ayakların izleri gibi ağır ağır ve acıyla sürükleniyordu. Aşırı boğucu hava kımıldamıyordu; tozlar, birkaç saat önce geçen bir atlı arabanın varlığını unutturmak istiyorcasına hala yolun üstünde asılı duruyordu. Küçük bir çiftlik, bataklığın üzerindeki rutubetli SİSİN altına kasvetli bir şekilde yerleşmişti. Saman damlı çiftlik evi, porsuk ağaçlarının arasında, panjurları kapalı, kıpısı yarı açık bir durumda, yakışıksız bir şaka karşısında ne yapacağını bilemez gibiydi. Hemen yanı başında, kötü bir tamirden geçtiği için bel verilip kaba kesilmiş kereste iskeleti duran bir ahır ve onun ilerisinde, bataklık toprağı büyümek için boş boşuna mücadele etmiş ve yine ile yeterince büyüyememiş incecik buğdaylar vardı.

Evin içinde Heather bıkkın bir halde, artık köreldiğinden soymaktan çok sıyıran bıçağı patatese yaklaştırdı. Bu evde iki yıldır yaşıyordu. Hayatını karartan iki berbat yıl! Buraya getirildiği günden bu usandıran güne kadar mutlu geçen bir gününü hatırlamakta zorlanıyordu. Onun için mutlu günler, babası Ricbard sağken, onunla birlikte Londra’daki rahat evlerimde yaşadığı, son moda giysiler giydiği ve yeterince yiyeceklerinin olduğu, bebekliğinden genç kızlığına kadar olan dönemi kapsıyordu.

Ah, evet o zaman her şey daha iyiydi. Hatta babasının onu hizmetçilerle yalnız bıraktığı geceler bile şimdi ona öyle korkutucu gelmiyordu. Heather babasının ıstırabını, .aşık olup evlendiği tatlı ve güzel İrlandalı genç kızın, tok çocuklarını doğururken ölümünün ardından uzun süre yaşadığı yalnızlığı şimdi anlayabiliyordu. Heather, babasının kumar oynama ihtiyacının nedenini, bu acımasız şeyin babasının hayatına mal olmasına ve kendisini de tek akrabaları olan ödlek bir amcanın ve cadaloz bir yengenin insaf ve merhametine bırakmış olmasına karşın artık kavrayabiliyordu.

Heather süpürgesini sildi ve diğer odada uzanmış oturan Fanny Yenge’yi düşündü. Hasır şilte onun altında, daha da yayılmış olmalıydı Fanny, geçirtilmesi hiç de kolay bir kadın değildi. Her şey sanki onu hoşnutsuz ediyordu. Arkadaşları yoktu. Hiç kimse onu ziyaret etmezdi. O da kimseyi beğenmezdi zaten. Fanny, kayınbiraderinin evlendiği İrlandalı kadını, mücadeleci yapılan gereği Kraliyet’e karşı savaştıkları için, halkından ve ırkından dolayı aşağı bulurdu. Artık bu habis nefretin yükünü Heather taşıyordu. Heather’a, yarı yabancı olduğunun hatırlatılmadığı bir gün geçmiyordu Daha derinlere inen bir duygunun ön yargıyla birleşmesi, Fanny’nin mantığını zayıflatmış ve bunun sonucu Fanny, Heather’ın da annesi gibi kısmen bir cadı olduğuna yarı yarıya inanmaya bağlamıştı. Buna belki kıskançlık denebilir. Çünkü Fanny Simmons hiçbir zaman güzel olmamıştı, güzelliğin yakınından bile geçmemişti. Ama İrlandalı kız Brenna, olağanüstü bir güzelliğe ve çekiciliğe sahipti O bir odaya girdiği zaman, erkekler başlarını ona doğru çeviriyorlardı. Heather annesinin bu muhteşem sevimliliğini almıştı Lakin ne yazık ki yengenin eleştirileri de bununla birlikte gelmişti.

Kumarhaneler, Rıchard’ın kumar masalarında ki kayıplarının ödenmesini talep etmiş ve birkaç kişisel eşyası ve giysileri dışında sahip olduğu her şeyi almıştı. Fanny, eşinin kan bağı hakkını ileri sürmek için aceleyle Londra’ya gitmiş, yetim kalmış yeğenle ona kalan çok küçük mirası, herhangi bir itiraz yapılamadan kapmıştı.  Rıchard zenginliğini onlarla paylaşmadığı ve onlar…