Birazoku

İkinci Dünya Savaşı’nda ödül ve madalya rekortmeni dört askerin Fas sahillerinden Hitler Almanyası’nın dağlarına uzanan yolculuğunu anlatan Her Şeye Rağmen’de, savaşın en bilinmeyen yönleriyle karşılaşacak ve savaş psikolojisinin bir insanı nasıl da bambaşka biri hâline getirişine tanık olacaksınız.

Silah arkadaşı bu dört asker, kahramanlıkları, feda ettikleri ve cesaretleriyle o dağlarda tarih yazarken bir yandan da madalyadan madalyaya koşuyorlar. Fakat bu madalyalar, ömürleri boyunca taşıyacakları bir gurur nişanesi olmaktan çok daha fazlası. O madalyalar, onları eve biraz daha yaklaştıran puanlar. Gelgelelim savaş günlerinde madalyalar anlamını yitiriyor. Hayatta kalmak, kazanmak ya da canını feda etmek… Her şey bundan ibaret hâle geliyor.
Alex Kershaw’ın yoğun araştırmaları, gazilerle yaptığı röportajlar, arşiv taramaları, asker günlükleri ve daha nice kaynaktan faydalanarak kaleme aldığı eserde, kurgunun kıyısında gezindiğimizi sanırken gerçeklik tüm netliği ve acımasızlığıyla her satır sonunda bizi yakalıyor.

İçindekiler
Kısım 1
Akdeniz
Bölüm 1
Ateşten Gömlek 11
Bölüm 2
Sicilya 23
Bölüm 3
Çamur, Katırlar ve Dağlar 52
Bölüm 4
Kanlı Bayır 73
Bölüm 5
Napoli 85
Bölüm 6
Anzio Acısı 96
Bölüm 7
Yarma Harekâtı 117
Kısım 2
Fransa
Bölüm 8
Güzel Fransa 132
Bölüm 9
Provence Yıldırım Harekâtı 148
Bölüm 10
Taşocağı 163
Bölüm 11
Donmuş Ekmek 177
Bölüm 12
Ne Pahasına Olursa Olsun 195
Kısım 3
Almanya
Bölüm 13
Murphy Britt’i Zorluyor 206
Bölüm 14
Karanlığın Dibi 226
Kısım 4
Barış
Bölüm 15
İçte Huzur Yok 246
Bölüm 16
Eve Dönüş 259
Teşekkürler 291
Kaynakça 293
Dizin 301

Kısım 1
Akdeniz

Bölüm 1
Ateşten Gömlek

Amerika’dan uzaklaşırken geminin motorlarından gelen biteviye sert ve keskin sesle denizde geçen birkaç günden sonraki suskunluk sinir bozucuydu; Kuzey Afrika açıklarındaki Atlantik sularına şimdi sessizlik hâkimdi ama uzun sürmedi. Erken saatlerde ziller çalmaya başladı ve sonrasında askerler, bir çapanın demir zincirinin takırtılarını, yağdırılan emirleri, gürültülü ve telaşlı adımları, köpüklü sulara çıkarma aracını indirmeye başlayan elektrikli vincin gıcırtılarını duydular.

Telsizden bir haber geçiliyordu. Yirmi dört yaşındaki Üsteğmen Maurice “Koca ayak” Britt, Kuzey Afrika’nın işgalinin çoktan başlamış olduğunu ilan eden Başkan Franklin Roosevelt’in sesini duydu. “Vaktinden önce harekete geçtiğini düşündük.” Sonra aklına geldi. “Sonuçta kıyıdan hâlâ 8 mil uzaktaydık.”1 Çok geçmeden sarışın Britt, taşıdığı yaklaşık 100 kilo mühimmatla çıkarma aracındaki yerini aldı. Nihayet tekne kıyıya doğru hareket etti.

Denizler ufka kadar asker ve mühimmat taşıyan gemilerle kaynıyordu. Britt, düsturu “Ülkemiz; kendimiz değil”2 olan 3. Tümen 30. Piyade Alayı’na mensuptu. General George S. Patton komutasında, bin mil uzunluğundaki kıyı şeridinin üç ayrı bölgesinde, Fransız himayesindeki Fas ve Cezayir’e saldıran üç kuvvetten biri olan, Atlantik Okyanusuna kıyısı olan Safi’den başkent Cezayir’e tüm alanı zorlayan Batı Görev Gücü’ndeki otuz beş bin yeşil bereli Amerikan askerinden biriydi. Mihver güçleriyle karşılaşmak için Avrupa’ya ilk Amerikalıların gelişi savaşta kritik bir noktaya ulaşmıştı. 1941 boyunca ve 1942 yılının uzunca bir süresinde İngiliz Sekizinci Orduya karşı müthiş bir başarının keyfini sürdükten sonra General Erwin Rommel ve onun ünlü Alman Afrika Kolordusu, bir haftadan daha kısa süre önce Mısır’daki El Alamein’de yenildikleri için şimdi savunmaya çekilmişlerdi.

Amerikalılar ve İngilizler tarafından savaşın ilk ortak operasyonu olan Meşale Harekâtı topyekûn yedi Müttefik donanmasının üç yüz elli savaş gemisi tarafından desteklenen yüz binden fazla askerden oluşuyordu. Amerikalılar son birkaç gün içinde Fransızlarla bir ateşkes müzakeresi yapmaya çalışmış ama bir sonuca varılamamıştı. Bu nedenle Britt’in tümenine yukardan bir emir gelmişti: “Pekâlâ, beyler, haydi sahaya çıkalım.”

Kuzey Afrika kıyısında şimdi şafak söküyordu. Adamlar Fedala Limanının4 üzerinde bir Katolik kilisesinin çan kulesini seçebiliyorlardı. Makinalı tüfek ateşinin sesi vardı. Kırmızı parlak izli mermiler aydınlanan gökyüzünde kapışıyorlardı. İleride, Fedala’nın birkaç mil doğusunda, geniş dümdüz bir kumsal uzayıp gidiyordu.

Britt, Fransız bombardıman uçaklarının uğuldayan seslerini duydu. Sonrasında bombalar denize düşerken ortaya saçılan “serpintilerin dev fıskiyelerini” gördü. “Bombardıman uçaklarının içindeki adamların bizi öldürmeye çalıştıklarını mide bulandırıcı bir duyguyla kavradığımız ana kadar bu oldukça hoş bir manzaraydı,” diye düşünmüştü. “Belli bir konu hakkında verilen bir ders ya da amaca yönelik özenle….