Birazoku

Bu kitap hayatım boyunca yazdığım tüm şiirlerin son hallerinin derlemesidir. Hiçbir zaman gerçek şair olduğumu düşünmedim, ve hala düşünmüyorum. Ancak her zaman şiirleri çok sevdim, okumayı da yazmayı da. Hep kendim için yazdım, bundan zevk aldığım için, şiirlerde huzur bulduğum için, günlük hayatının monotonluğundan, sıradanlığından en güzel kaçış yolu oldukları için. Şiirlerim sadece gerçek hayatın değil, pek çoğu hayallerimin, hayal kırıklıklarımın, umutlarımın, içimdeki dünyanın, duygularımın, hatta bazen anlık “sebepsiz” tek bir duygunun yansımasıdır. Dolayısıyla “Bu kitap bir hayal ürünüdür.” Çünkü beni hayatta tutan hayallerdir.

***

Beklemek

Bir sokak lambasına yaslanıyorum.
Gece güzel. Bir kadın bekliyorum.
Biliyorum, boşuna bekliyorum.
Bu kadın çoktan göç etti hayallerimden.
Ama gece güzel. Beklemek güzel.
Ayak sesleri geliyor gölgelerden.
Sonra karanlıkta uzaklaşıyor.
Yağmurdan yorgun bulutlara
Yıldızlar göz kırpıyor.
Ağaçlar ıslak kaldırımlara
Sarı yapraklar döküyor.
Gece güzel. Bir kadın bekliyorum.
Boşuna… Ama beklemek güzel.
Yalnızlığım eriyor gecenin ıssızlığında.
Tekir bir kedi yanıma geliyor.
Gözleri parlıyor ay ışığında.
Bir sigara yakıyorum.
Bir hayal bekliyorum.
Gözlerimde yaşlar yağıyor…
Yine de beklemek güzel.

Belki

Bu sakin sonbahar gecesinde
Oturuyorum deniz kıyısında
Huzur var dalgaların sesinde
Yalnızım yıldızların altında

Karanlık uzak ufka bakıyorum
Yavaş yavaş bulutlar çoğalıyor
Kollarımı dizlerime sarıyorum
Birazdan yağmur başlıyor

Gözlerimden sanki süzülüyor
Eski düşler uyanıyor içimde
Belki bir aşk beni bekliyor
Yalnız kalpler mevsiminde.

Ben Olmasam da

Ben olmasam da sevgilim,
Yağmurlar hep güzel yağacak,
Onlar benim değil, bulutların.
Çiçekler hep güzel açacak,
Onlar benim değil, toprakların.
Her sonbahar güzel dökülecek
Sarı yapraklar,
Onlar benim değil, ağaçların.
Hep özgür uçacak kuşlar,
Onlar benim değil, göklerin.
Hep güzel olacak yıldızlar,
Onlar benim değil, gecenin.
Ben olmasam da sevgilim,
Hep aynı akacak
Denizlere nehirler.
Mevsimler aynı değişecek.
Gelip geçecek günler.
Hayat devam edecek.
Ben olmasam bile kalır
Sana bitmeyen sevgim.
O yüzden, ben olmasam da olur
Sevgilim…

Ben

Nedir beni ben yapan…
Hayaller mı, yoksa korkular,
Yüzüme çarpan gerçekler,
Ya da beslediğim umutlar,
İçten söylediğim sözler,
Ya da zoraki yalanlar,
Sırlar mı, yoksa itiraflar,
Nedir beni ben yapan…
Uzun uykusuz geceler,
Ya da imkansız rüyalar,
Gülmeler mi, eğlenceler,
Ya da çaresiz gözyaşılar,
Azgın ve boş sevişmeler,
Ya da kaybolmuş aşklar,
Nedir beni ben yapan…
Çabuk biten başlangıçlar,
Ya da hiç bitmeyen bitişler,
Yapmacık konuşmalar,
Ya da içimdeki kelimeler,
Kalbimde sakladığım duygular,
Ya da karşı koyamadığım zevkler,
Nedir beni ben yapan…
Bilmiyorum, o kadar şey var,
Düşününce sadece çoğalıyor
Cevapsız sorular…
Aslında ne fark ediyor
Nedir beni ben yapan,
Sonuçta buyum ben.

Beni Bırak

Gidiyorsun…
Gitmeden önce kalbine bir bak.
Söyleme ne görüyorsun.
Biliyorum. Sadece bırak
Yalan cevapları.
Her gün uzaklaşıyorsun
Kendinden biraz daha.
Gözlerime bir bak.
Göreceksin yaşları…
Gidiyorsun. Seni tutmak
Gücüm yetmez, biliyorum.
Gözlerinde okuyorum,
Beni seviyorsun.
Ancak yeni bir yol
Kendine çiziyorsun.
Haklısın. Mutlu ol
Kendini harcamadan.
Gidiyorsun…
Gitmeden önce kalbine bir bak.
Sonra git geç olmadan.
Beni bırak.

Benimle Gel

Benimle gel, buralardan kaçalım,
Gidelim gece başlamadan önce,
Bir dağ evi uzaklarda bulalım,
Ve olalım sen ve ben sadece.
Bizi bilen herkesten saklanalım,
Dışarıda bembeyaz kar yağısın,
Bizden başka her şeyi unutalım,
Bu uzun gece tek bize kalsın.
Yakalım şömineyi, ısınalım,
Tek ışığımız bu ateş olsun,
Bir şişe kırmızı şarap açalım,
Ateşin rengi kadehlere dolsun.
Kilitleyelim bütün kapıları,
Konuşalım, gülelim, içelim,
Kar kapatsın bütün yolları.
Blues çalsın, dans edelim,
Kalplerimiz bir gibi atsın
Dansın tutku dolu ritminde.
Saçların omuzuma dağılsın,
Ellerim erisin teninde,
Nefes nefese öpüşelim,
Kendimi bulayım gözlerinde,
İlk ve sonmuş gibi sevişelim,
Kaybolayım sende ve sen bende…

Benimle gel, buralardan kaçalım,
Gidelim gece başlamadan önce,
Benimle gel, mutlu olalım,
Bu bir rüya olsa da sadece.

Biraz Huzur

Geliyor sonbahar.
Sonbaharla yağmurlar.
Güzel olacak. Renkler değişecek.
Sarıya bürünecek ağaçlar.
Yorgun yapraklar dökülecek.
Yağmurdan ıslak sokaklar
Sabahlar üşengen uyanacak.
Heyecan dolu aşklar, telaşlar,
Sakinleşecek, yatışacak.
Göç edecek yaz kuşlar.
Yoksun, yalnız kalacak
Rüzgarlar ve bulutlar.
Hayat daha yavaş akacak.
Daha sakin olacak insanlar.
Benden daha uzak…
Uzun, ıssız olacak geceler.
Geliyor güzel bir sonbahar.
Yordular beni bu yaz günler.
Biraz huzura ihtiyacım var…

Boş Ver

Düşüne düşüne böyle nereye kadar,
Bak etrafına, kocaman bir dünya var,
Üzüle üzüle yaşamak ne işe yarar,
Sana rağmen dönmeye devam eder.

Boşuna İçiyorum

Bu gece içiyorum.
Dolduruyorum acımı kadehime.
Ne kadar koysam da dolmuyor.
Küfrediyorum kaderime.
Ne yapsam da olmuyor.
Her şey boş.
Acı geçmiyor, hüzün bitmiyor.
Gözlerim sarhoş.
Kendimle konuşuyorum,
Acıya alış, vazgeç.
Boşuna içiyorum.
Saat geç, her şey geç…

Boşuna Uğraşma

Evet, çok güzelsin, gözlerin sıcak, simsiyah.
Biliyorum neden hep karşıma oturuyorsun.
Eminim güzelim, farkındasın, bir tatlı günah
İşliyorsun. Hiç çekinmeden bana bakıyorsun.

Evet, çok güzelsin, ancak uzak dur benden.
Hem arzu saçıyor gözlerin, hem de naz.
Sana bir şey veremem, alamam da senden.
Uzaktan sana bakarım, yeter bana bu haz.

Çok güzelsin, bakışların da tam bir delilik.
Bellidir ne arıyorsun benim gözlerimde.
Ne arıyorsan bulursun, tek bir şey eksik.
Çapkınlığım çoktan kaldı gençliğimde.

Evet, çok güzelsin, ancak o kadar da genç.
Yaşına göre değilim ben, fazla yaklaşma.
Böyle kışkırtıcı da bakma, bu oyunları geç.
Benden uzak dur güzelim, boşuna uğraşma.

Bundan Sonra

Bu yaştan sonra ne yaparım.
Düşünüyorum, içim yorgun.
Nasıl bir hayat yaşarım.
Bilmiyorum, içim durgun.
Belki buralardan taşınırım.
Deniz kıyısında, sahilde,
Kendime küçük bir ev alırım.
Kaybolurum dalgaların sesinde.
Ya da farklı yerlere giderim.
Başka ülkeler, insanlar, şehirler.
Hiç plan yapmadan gezerim.
Vardır görmeye değer şeyler.
Veya anılarımla, geçmişimle,
Bildiğim yolda devam ederim
Alıştığım gibi tek kendimle,
Zaten yalnız olmayı severim.
Bir gün belki bir kitap yazarım,
Dolaşıyor içimde kelimeler.
Evet, bu güzel olur, sanırım.
Okunmamış kalsa da şiirler.

Canım Sıkkın

Var böyle sabahlar bazen,
Gökyüzünde kopkoyu bulutlar.
Canım da sıkkın zaten.
Belki birazdan yağmur yağar,
Gri sokakları temizler.
Ondan sonra güneş açar,
Geri döner renkler.
Bir kuş konar omuzuma,
Bakar kimsesiz gözlerime.
Bir kedi dolaşır ayaklarıma,
Alırım kimsesiz ellerime,
Yalnızlığımı paylaşırım…
Ancak kopkoyu bulutlar
Dağılmak niyetinde değiller,
Yağmur da yağamaz sanırım.
Var böyle sabahlar bazen.
Olsun, canım da sıkkın zaten.

Çığlık

Saat geç, uykusuz gözlerim boş bakıyor.
Sessiz kelimeler dolaşıyor kafamda.
Gece yorgun, dışarıda yağmur yağıyor.
Karanlık gölgeler dolaşıyor odamda.

Koyu renklerle örtünmüş dünya uyuyor.
Yağmurlu bulutlar doluyor gözlerime.
Havasız oda bedenime dar geliyor.
Ruhum sığmıyor göğüs kafesime.

Penceremi sonuna kadar açıyorum.
Derin nefes alıyorum, yağmur durmuyor.
Gecenin yüzüne bir çığlık atıyorum.
Umursamıyor dünya, kimse duymuyor…

Çoğaltmak

Senin benim olmanı istemiyorum.
Olamazsın. Herkes kendine aittir.
Güzelliğin sana ait. Ve kalbin.
Düşlerin, hayallerin senindir.
Bedenin senin, ve ellerin.
Kime istersen sarılırsın.
Kimi istersen onu seversin,
Gönlün senin.
Ancak sen kimsenin değilsin.
Benim olmanı da istemem.
Sadece gözlerime bir bak.
Gülümse. Ve bu gülümsemen
Benim olsun, bana bırak.
Yalnızlığımda onu çoğaltmak
İsterim…