Birazoku

Çantamdan Fil Çıktı, Uzaya Giden Tren ve Benim Zürafam Uçabilir kitaplarıyla Türkiye’de satış rekorları kıran Mert Arık, bu sefer okurlarını heyecan dolu yepyeni bir maceraya davet ediyor!

Gerçek hayattan ilham alarak yazılmış MUHTEŞEM bir hikâye!

O sadece bir ayvaydı.
Hayır hayır! O özel bir ayvaydı!
Peki o ayvayı “özel” yapan şey neydi?
Bir ayvayla neler yapılabilirdi?

Bir akşam aniden trenle dünya turuna çıkmaya karar veren çılgın bir babaanne… İstasyonda babaannesinden aldığı ayvayla neler yapabileceğini düşünen bir Rüya…
Kahramanlarımızın birbirinden ilginç anılarına ve hayal gücünün sınırsız dünyasına doğru yola çıkmaya hazır mısınız?

Bu kitabı okuduktan sonra hayal dünyanızda artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak!

Haydi gelin! Sizi de Ayvayı Yedik Müzesi’ne bekliyoruz!

*

Sarıkayalar Kasabası’nda saatler 12.53’ü gösterdiğinde bir tren sesi duyuldu.

Babaannem, tren sesini duyar duymaz heyecanla ayağa fırladı. Gülümseyerek,

– Bakın işte, tren sonunda geldi, dedi.

Bu, yaklaşık bir buçuk saattir beklediğimiz yolcu treniydi. Aslında trenin saat 11 buçukta istasyonda olması gerekiyordu. Fakat yolda yaşanan bir arızadan dolayı geç kalmıştı.

Tren gecikince belki de gelmez diye umutlanmıştım. İçten içe bu duruma sevinmiştim, yüzüme bir gülümseme yayılmıştı. Hatta hayaller kurmaya bile başlamıştım. Hayalimde tren, yanlışlıkla farklı bir raya girerek yolunu kaybediyordu. İstasyona uğramadan yoluna devam ediyordu. Ardından bir anda kanatlanarak gökyüzünde uçuyordu. Ve canım babaannem tren gelmeyince bizimle eve geri dönüyordu.

Ahhh! Ne güzel hayaldi bu… Ama tren gelmişti. Keşke hayallerim gerçek olsaydı da babaannem hiç gitmeseydi.

Tren gelince babaannemi öptüm, kokladım. Ona sıkı sıkı sarıldım.

– Sen… Gerçekten gidiyorsun, dedim.

– Ne sandın kuzu balığım yahu…

Babaannem bana hep “kuzu balığım” derdi.

Ayrıca konuşurken sürekli “yahu” demeyi çok severdi.

– Üzülme canım… Bak, ben mutluyum yahu.

Artık ayrılık vaktiydi. Babaannem, uzun bir yolculuğa çıkacaktı. Bu yolculuğa “trenle dünya turu” adını vermişti.

Trenle dünya turu, plan yaparak çıkılmış bir yolculuk değildi.

Babaannem maceraya bir sonbahar akşamı salçalı makarna yerken “Trenle neden dünya turu yapmıyorum yahu!” diyerek başlamıştı.

Annem, babam ve kardeşim şaşkın şaşkın babaanneme bakıp durmuştu.

Dünya turu mu?

Nereden çıkmıştı şİmdİ bu?

Babaannem sanki bakkala gofret almaya gider gibi trenle dünyayı gezmekten bahsediyordu;

neymiş efendim:

Trenle tüm dünyayı gezmek mümkünmüş.

Tren sesi onu her zaman heyecanlandırırmış.

Bu yolculuk, hayatının en önemli projesi olabilirmiş.

Ahh! Keşke şu an bir trende olsaymış.

…