Birazoku

Osmanlı padişahlarının hepsi şairdi, üstelik içlerinden bazıları gerçekten iyi şairdi. Aşk olmayınca meşk olmaz: Şairlerin temel besin kaynağı aşktır. Osmanlı padişahları da aşktan yana zengin hayatlar sürdüler. Kiminin adı tek kadınla anıldı, kiminin devrinde sarayda her gece onlarca beşik sallandı. Birden fazla eşi, pek çok cariyesi olanların bile çoğu zaman efsaneleşmiş bir tek aşkı oldu. Kanuni Hürrem Sultan’a “emperyal aşk şiirleri” yazıyordu; I. Abdülhamid ise “başının tacı, gözünün nuru, gönlünün süruru” Hümaşah Sultan’a bir gecelik vuslat uğruna “Kuşça canım, efendim yoluna kurban olsun” diye yalvarıyordu. Reşad Ekrem Koçu, Osmanlı padişahlarının aşklarını ve şiirlerini anlatıyor.

*

Osman Gazi ve Mal Hatun

Hayatı ve gazaları bir destan halinde anlatılan Osman Gazi’nin adı yanında tek bir kadın adı, “Mal Hatun” anılır.

Genç cengaverin bir şeyh kızı olan bu kadını büyük bir aşkla bağlanıp aldığı hakkında kesin, aydın bir kayıt yoktur. Fakat bir rüya menkıbesi nakledilir ki, mistik havasında misk gibi aşk kokar. Bir şeyh elinden de güzel bir kız, palayla değil, rüyayla alınır. XV. yüzyıl müverrihlerinden Aşıkpaşazade Derviş Ahmed Âşıki şöyle anlatıyor.

“Bir aziz şeyh vardı. Çok kerameti görülmüştü ve halk ona çok bağlanmıştı. Anuna dervişlik yüreğinde, gönlünde idi, kalık kıyafetinde değildi. Dünyası ve nimeti ve davarı çoktu. Adına Edebali derlerdi. Evinin kapısı daima açık, misafirhanesinde daima adam bulunurdu.

Osman Gazi de bir gün o derviş Edebali’ye konuk oldu. Niyaz etti ve bir lahza ağladı ve sonra uyku galip oldu, yattı ve uyudu. Düşünde gördü kim: o azizin kuşağından bir ay doğar.

Ve o ay gelir Osman Gazi’nin koynuna girer.

Ve o ay Osman Gazi’nin koynuna girdiği anda Osman’ın karnunda bir ağaç biter.

Ve o ağacın gölgesi Aleni tutar.

Ağacın gölgesinde dağlar, dağlarda çağlayan sular var.

O sulardan kimi içer, kimi de bağ bağçe suvarır. Ve kimi çeşmeler akıtır.

Uyandığında Osman Gazi rüyasından şeyhe haber verir. Şeyh der ki:

-Oğul Osman!.. Padişahlık sana ve senin nesline mübarek olsun. Koynuna giren o ay ki benim kızımdır, kızım Mal Hatun senin helalin oldu!

Şeyh Edebali kızı Mal Hatun’u Osman Gazi’ye hemen nikah ediverdi.

‘Dir: Oğlum, firsat u nusret senindir Hidayet menzili nimet senindir

Sana verildi taht, düşmesin baht Ezeli ta ebed devlet senindir

Yuna çırağların âlem içre Döşene sofran, davel senindir…”

Şeyh Edebali kim Osman Gazi’nin düşünü tabir eyledi ve padişahlığı kendisine ve nesline müjdeledi, yanında şeyhun bir müridi vardı, o cana Kumral Dede derlerdi. Kumral Dede ider:

– Ey Osman!.. Sana padişahlık verildi, bize ihsanın yok mu?.. Osman ider:

– Ne vakit ki padişah olayım, sana bir şehir vereyim!.. Derviş ider.

– Bize bir kağıt ver imdi!…

Osman Gazi ider.

– Ben kağıt yazmak bilir miyim ki benden kağıt istersin, amma atamdan bir kılıç kalmıştır, sende dursun, nişanım olsun, benim neslimden olanlar benim kılıcım görsün ve senin neslinden olanlardan köyünü almasınlar…

Osman Gazi o kılıcı Derviş Kumral’a verdi. Şimdi dahi o kılıç Kumral Dede neslindedir. Ali Osman’dan her kim ki padişah ola o köye giderler, o kılıcı ziyaret ederler…”

Güzel şeyh kızını aldıktan sonra şehir de verilir, dede yadigari kılıç da verilir, aşk demişler adına!

Kumral Dede’nin Osman’ın aşkına sırdaş olduğunu ve şeyh kızının alınmasında ona yardım ettiğini düşünemez miyiz?..

Nerde romancılar, filmciler?.. Osman Gazi’yi, on sekiz on dokuz yaşlarında, duman bıyıklı, demir pençeli, yağız çehreli bir cengaver önce bir cenk alanında bebr u peleng gibi şöyle bir görünsün. Sonra bahçede bağda, koruda ormanda, su kenarında güzel şeyh kızı Mal Hatun’u görsün ve yıldırımla vurulsun… Ya kız?

Osman’ın bakışlarından hem korkar, hem umide düşer. Ya Derviş Kumral?

İnsanın yüreğindekini bakışlarından okuyan o can?

Kavalıyla, sazıyla, sürüleriyle, Anadolu’nun bakire kırlarının tabiat güzellikleriyle hatta müzikal bir filmi, bir opereti bile olur. Osmanlı padişahların ikincisi Orhan Gazi o Mal Hatun’un oğludur.

….