Abdullah küçük bir aşık. Hem de kendinden büyük bir Abla’ya. Babası Abla’ların yaşadığı apartmanda kapıcı. Annesi, babası, aşk acısı yetmezmiş gibi, Abdullah’ın bir de yeni doğmuş bir kardeşi var. Bu kadarla kalsa iyi.
Her gün de okul denen sevimsiz yere gitmek zorunda, keşke ölse ve her şeyden kurtulsa.
Şu geri zekalı kızlar, yanı başlarında oturan ama hiç anlayamadıkları (anlayamayacakları) öteki cins de canını sıkıyor.
Ama yaşamın Abdullah’a küçük bir sürprizi var, aradığı ama bulamadığı belki de çok yakınında.
Şiir Erkök Yılmaz’ın üçüncü kitabı Abdullah’ın Ablası, küçük bir çocuğun gözünden yaşama, aşka, büyümeye yalın ve sevimli bir bakış. Yazar bir çocuğun dünyasını, kaygılarını, umutlarını, masumiyetini başarıyla yansıtmış. Aslında Abdullah’ın kaygılarını hepimiz paylaşıyoruz ama belki de çocukların dünyasını bu kadar olağanüstü kılan, şu herkesin geçirdiği can sıkıcı değişim “büyüme”.
*
Abdullah, Ayşe’ye sarıldı, “Ah..Ayşe, ah..
Ne olurdu sen benim Ablam olaydın..” dedi; gözleri doldu.
Sevildiğini anlayan köpek Abdullah’ın kulağını ısırdı.
Abdullah gitti, kurumuş bir dal buldu. Köpeği at yerine koyup üstüne binmeye, sağrısına vurmaya kalktı.
Köpek Abdullah’ı sırtına buyur etmedi.
Kaldırıma çöküp kalan Abdullah, kaldırım taşları arasına yuva yapmış karıncaların yuvalarını bozmaya, yollarını kesmeye başladı. Bir ayak sesi duydu. Başını kaldırdığında onun etekliğini gördü. Gidiyordu. Abdullah’la konuşmamıştı. Abdullah’ı görmemişti. Dalgındı. Belki de üzgün.
O da acı çekiyor, diye düşündü Abdullah.
Mutlu değil, benim gibi.. Uzaktan dilini sarkıtmış bakan Ayşe’ye yüz vermedi.
Eve gidip elini yüzünü yıkadı. Ayağına Abla’sının verdiği ayakkabıları geçirdi. Abla’yı apartmanın kapısında karşılamak, onu güldürmek, mutlu etmek istiyordu.
Apartmanın kapısına dikilip yolu gözledi.
Öğleye doğru Abla göründü. Yanında ‘çok kibar bir genç’, ‘tam bir beyefendi’ vardı. Abdullah ayakkabılarını ayağından atıp yalınayak merdivenlere oturdu.
Bacak bacak üstüne attı.
Öyle ki, gelenleri merdiven başında çıplak bir ayak karşıladı. Basamaklara somurtmuş oturan Abdullah ayakkabılarını giymeyerek Abla’nın sevgisini geri çeviriyordu.
Hanımefendiyle beyefendi ayaklar bu pabuçsuz ayağa hiç yüz vermeden geçip gittiler.
Abdullah, “Bizim kapıcının oğlu..” dediğini duydu Abla’nın.
Sarsıla sarsıla ağlayarak eve kaçtı.
Çingenenin ta kendisi Abdullah’tı.
….
Bu kitabı en uygun fiyata Amazon'dan satın alın
Diğerlerini GösterBurada yer almak ister misiniz?
Satın alma bağlantılarını web sitenize yönlendirin.
- Kategori(ler) Roman (Yerli)
- Kitap AdıAbdullah’ın Ablası
- Sayfa Sayısı120
- YazarŞiir Erkök Yılmaz
- ISBN9789753635958
- Boyutlar, Kapak13,5 x 21 cm, Karton Kapak
- YayıneviYapı Kredi Yayınları / 2022
Yazarın Diğer Kitapları
- Hop Eden Şey ~ Şiir Erkök Yılmaz
Hop Eden Şey
Şiir Erkök Yılmaz
Genellikle diyaloglar üzerine kurulu öykülerinde insan ilişkilerini sıcak, gerçekçi ve ironik bir dille yansıtan Şiir Erkök Yılmaz, ilk kez 26 yıl önce yayımlanan Hop...
- Çiçek Yiyen İnek ~ Şiir Erkök Yılmaz
Çiçek Yiyen İnek
Şiir Erkök Yılmaz
Yazarın gerçeküstücü izler taşıyan anlatımında can ve kıvam bulan kahramanları, hayatın içinde sorgulamadan kabul ettiğimiz akış üstüne düşünmeye davet ediyor. Bu düşünme, hayatın bildik...
- Dört Oyun – Bir Darbe Masalı, Antika Bir Oyun, Komşuculuk, Hayat Öpücüğü ~ Şiir Erkök Yılmaz
Dört Oyun – Bir Darbe Masalı, Antika Bir Oyun, Komşuculuk, Hayat Öpücüğü
Şiir Erkök Yılmaz
“Dört Oyun – Bir Darbe Masalı, Antika Bir Oyun, Komşuculuk, Hayat Öpücüğü” Aile içi ilişkileri, toplumsal sorunları işlerken bireysel özellikleri yerli yerinde kullanıyor Şiir...
Aynı Kategoriden
- Bana Bir Resmini Yolla ~ Hidayet Karakuş
Bana Bir Resmini Yolla
Hidayet Karakuş
“Sözüm telden gelir, aklım gülden gelir, elin oğlu elden gelir, eğlen gönlüm eğlen, yaşam dediğin ‘sevi’mden gelir, yarın beklediğin ölüm, şaşırtır seni bugünden gelir…”...
- Yuvarlandığım Mezarlar ~ Serkan Kaya Almalı
Yuvarlandığım Mezarlar
Serkan Kaya Almalı
Genç yazar Serkan Kaya Almalı’nın kaleme aldığı Yuvarlandığım Mezarlar, insanlığın yüzyıllardır körü körüne savunduğu köhne değerlerin gerçekte ne denli içi boşaltılmış ve çürümüş olduğuna gönderme...
- İsa Hanginiz? ~ Selahattin Yusuf
İsa Hanginiz?
Selahattin Yusuf
Hangimiz, zihnimizin şu veya bu sebeple, süngüyle veya çiçekle zorlanıp bozulduğunu en az bir kere hissetmedik hayatımızda? Hangimiz, kendi üzüntümüzün bir tür hacısı olarak,...