Yaralasar 4
Maral Atmaca
“Geçerdi, aslında yaşadığımız her şey er ya da geç geçerdi. Bedenimize aldığımız yaralar geçerdi. Ruhumuza aldığımız yaralar da bir süre sonra eskisi gibi acıtmadığı…
Yaralasar 3
Maral Atmaca / 1 Yorum
Ve ben bugün biraz daha ölmüştüm fakat hiç ağlamamıştım. O, sırtıma dört kırbaç vurduğunda bile tek bir damla gözyaşı dökmemiştim. Gözlerim doluyor ama gözyaşlarım…
Yaralasar 2
Maral Atmaca
Bir zamanlar olduğum o çocuğu çok özlüyordum. İzin vermediler ki Sedef olayım. Beyazı içinde barındıran bir isimden çekip almışlardı beni ve sen artık Yankı’sın…
Yaralasar 1
Maral Atmaca / 1 Yorum
Yetiştirme yurdunda büyüyen Sedef, bir gece kimsesiz yirmi dokuz çocukla birlikte “damgalanır”.Artık bu kimsesiz çocukların tamamı Yarasa’dırve damgacıyı gören tek çocuk Sedef’tir.Sedef, o gece…
Öyle Bir Uğradım
Maral Atmaca
BİR SABAH VAKTİ SENİ BULMAK, UYKUDAN UYANMAK GİBİYDİ. GERÇEKLİĞİ SORGULATAN, RÜYADA MIYIM DİYE DÜŞÜNDÜREN BİR ANIN BAŞLANGICI GİBİ… RÜYA DEĞİLDİ, ORADAYDIN. SENİ GÖRECEĞİM KADAR…
Ötanazi Okulu – 4
Maral Atmaca / 3 Yorum
ATILACAK SON ADIM SADECE BANA AİTTİ. YA YENİ BİR BAŞLANGICA OLACAKTI BU ADIM YA DA ÖLÜME… SON ADIM, SON SAVAŞ VE SON BİR DİRENİŞ….
Ötanazi Okulu – 3
Maral Atmaca
“Ölüm en büyük korkum olmuştu ve ben ölümü her saniye yaşarken yeni korkulara kucak açamazdım, biliyordum.” Yeşil, arkadaşlarıyla birlikte Ötanazi Okulu’ndan kaçma girişiminde bulunur….
Ötanazi Okulu – 2
Maral Atmaca / 2 Yorum
Yaşam tam da ölümü kabullendiğin anda başlar. Ölümü kabullenmeli ki insan, aldığı nefese sıkı sıkıya sarılabilsin. Ötanazi Okulu’nda yalnızlığın içinde solmayı bekleyen Yeşil için…
Ötanazi Okulu – 1
Maral Atmaca / 6 Yorum
Ötanazi Okulu, adını bile ölümden almış karanlık bir girdaptır. Kimi ruhlar masumiyetin kokusunda çiçek açacak, kimi ruhlar ise günahın tortusunda solmaya yüz tutacaktır. Yeşil,…