İnsan Kısım Kısım, Yer Damar Damar

Hatice Meryem

Kozluk, işsizin güçsüzün, çulsuzun uğursuzun, arsızın hırsızın, fakirin fukaranın, itin kopuğun, sefilin baldırı çıplağın yurt tuttuğu bir yer. İstanbul’un biraz ötesinde biraz berisinde, biraz…

Bir Kadını Öldürmeye Nereden Başlamalı?

Hatice Meryem

Bir kadını öldürmeden önceki birkaç saat içinde yemek yemeyin. Aranızda, öldüreceği kadının pişirdiği yemeği yiyenler var ki, siz onlardan olmayın. Midenize fesadı sokmayın. Gazlı…

Sinek Kadar Kocam Olsun Başımda Bulunsun

Hatice Meryem

“A kızım, sinek kadar kocan olsun, başında bulunsun; sinek kadar olsun ama olsun…” Nasıldır mesela… Bir ayyaşın karısı olmak… bir apartman kapıcısının karısı… bir…

Maruzatım Var

Nurhan Suerdem

Hayat: Başlangıç noktasından sona doğru yol alırken, nelerle karşılaşabileceğini tahmin edemediğin bir seyahat. Herkesin başlangıç noktası farklı olduğu gibi; son durağa gidiş yolu, gideceği…

Durmuş Saatler Dükkânı

Gamze Güller

”Sesi bu alacalı karmaşayı orta yerinden yarıp geçiyor. Saatler susuyor. Hafifliyorum. Kafamın içinde sıralamaya çalışıp durduğum her şey gevşiyor, düğümleri çözülmüş gibi sarkmaya başlıyor….

En Çok Onu Sevdim

Gamze Güller

Mutlu olmak için, rahatlamak için, kafasını dağıtmak için başkalarına gerek yoktu artık. Yalnız hissetmemek için gelir gelmez televizyonu açmasına gerek yoktu. Evde bir ses…

Beşinci Köşe ve İçimdeki Kalabalık

Gamze Güller

Küçücük bir işaret bekliyordu benden; göz göze gelmemizi ya da ona gülümsememi… O zaman bütün engeller ortadan kalkacak, birden ahbap olacaktık. Avını gözetleyen yırtıcı…

Söyle Zilan

A. Sırrı Özbek

“Vicdan sahibi bir tek Allah’ın kulu çıkıp da: Onlar da bizim gibi ekmek yerler, evlerine çoluk çocuklarına bakmak için gecelerini gündüzlerine katıp dağda bayırda,…

Ah Struga!

A. Sırrı Özbek

İnsan hayatı aslına bakarsanız aldığı cesaretli kararların bir toplamı değil midir? Sonunda hayat da verilen kararlar doğrultusunda akıp gider ve insan verdiği kararların sonucuna…

Kum Saatinde Kumkapı

Jaklin Çelik

Yıllardır uyuyakalmış kiremitler darbelere direndiler, birbirlerine daha bir sıkı kenetlendiler. Mutluluklar hüzün, yaşanmışlar yaşanmamış, günler hafta, aylar yıl olup birbirlerini bırakmamacasına. Çok geçmedi, indirdiler…

Öfkenin Şenliği

Jaklin Çelik

İstanbul’a, yıllardır uğramadığı sokağına ve evine eski bir hayaleti gömmeye dönmüştü. Cebinde; Harput’ta annesinden ve kardeşlerinden koparılmış küçük bir çocuğun, şimdi sahibine ve toprağına…

Sarhoşların Perşembesi

Jaklin Çelik

Birbirlerinin dilini anlamıyorlardı ama yoksulluğun işaret dilini az çok biliyordu burada yaşayan herkes. Bu dili anlamak merhametin kapılarını sonsuza dek açmıyor olsa da muhtemel…