Birazoku

Hayat bir sevdadır… Onu yaşa!
Hayat bir hediyedir… Onu al!
Hayat bir bilmecedir… Onu çöz!
Hayat bir fırsattır… Onu yakala!
Hayat bir şarkıdır… Ona eşlik et!
Hayat bir bahçedir… Onu der!
Hayat bir iyiliktir… Ona karşılık ver!

Kendine bir iyilik yap. Bu kitabı oku…

Çünkü…
Samimi bir sevginin yerini başka ne tutabilir bu hayatta…
Birine karşılıksız iyilik etmenin hazzını başka hangi şey yaşatabilir insana…
Hangi intikam daha güçlüdür kötülüğe iyilikle cevap vermekten…
İnsan kaldıkça zaten, vazgeçemeyiz ki sevmekten…
Biliyorsun, küçücük bir tebessümle değişebilir bütün dünya bir anda…
Biliyorsun, insanlığımız büyüdükçe büyür iyiliğin sıcacık kucağında…
İyilik üzerine yazılar, hikâyeler, şiirler, öneriler, güzel sözler ve daha neler neler…
Hadi, kendine bir iyilik yap. Bu kitabı oku…
Çünkü…
Biliyorsun, başkalarına yaptığın iyilikleri aslında kendine yapıyorsun…

HADİ SEN DE  GÜLÜMSE…
Küçük kız, hüzünlü bir yabancıya gülümsedi.
Bu gülümseme adamın kendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu ve yakın geçmişte kendisine yardım eden bir dostuna teşekkür etmediğini hatırladı. Hemen bir not yazdı, yolladı.
Arkadaşı bu teşekkürden dolayı o kadar keyiflendi ki, her öğlen yemek yediği lokantadaki garson kıza yüklü bir bahşiş bıraktı.
Garson kız ilk defa böyle bir bahşiş alıyordu. Akşam eve giderken, kazandığı paranın bir parçasını her zaman köşe başında oturan fakir adamın şapkasına bıraktı.
İki gündür fakir adamın boğazından aşağı lokma geçmemişti. Karnını bir güzel doyurduktan sonra, ıslık çala çala bir apartman bodrumundaki tek odalı evinin yolunu tuttu. Öyle neşeliydi ki, bir saçak altında titreyen köpek yavrusunu görünce, kucağına alıverdi.
Küçük köpek gecenin soğuğundan kurtulduğu için mutluydu. Sıcak odada sabaha kadar koşuşturdu.
Gece yarısından sonra tüm apartmanı dumanlar sarmıştı. Büyük bir yangın çıkmıştı. Dumanı koklayan köpek öyle bir havlamaya başladı ki, önce fakir adam uyandı, sonra bütün apartman halkı…
Apartmanın üçüncü katında oturan ve sabahki hüzünlü adama gülümseyen küçük kızın anne ve babası da köpeğin havlamasına uyanmış ve bir yangın çıktığını kısa zamanda anlamışlardı. Hemen küçük kızın odasına koşarak, onu kucaklayıp kendilerini apartmanın dışına attılar…

HAYATA DAİR
..YAŞAMAYA…
Zaman ayır.
Çünkü Ömür bunun ipin yaratılmıştır…
DÜŞÜNMEYE…
Zaman ayır.
Çünkü başarının anahtarı odur…
…SEVMEYE…
Zaman ayır.
Çünkü bu seni daima güçlü kılar…
…İYİLİĞE…
Zaman ayır
Çünkü insan olmanın sırrı budur…
(Goethe)

GÜNÜN BİRİNDE…
Bir ömrün baştan sona muhasebesi, bir saniyeye sığdırılabiliyormuş meğer. Öyle acılar ve pişmanlıklar yaşıyorum ki… Fakat aynı zamanda, yapmış olduğum iyi ve güzel şeylerden dolayı keyif duyuyorum.
Anlıyorum ki, her şey olup bittikten sonra, birinin yaşamı hakkında değerlendirme yapmak zormuş ve haksızlığı gidermek veya yeni bir iyilik yapmak ya da hoş bir söz söylemek artık mümkün değil.
Yine öğreniyorum ki, Ömrümüzün her bir saniyesinden sorumluyuz. Asla unutulmaması gereken bir gerçek bu.
İstediğimiz hareketi yapmakla özgürüz. En iğrenç işleri bile yapabiliriz. Ama günün birinde, kaçınılmaz olarak o iş karşımıza çıkacak. Yaptığımız her eylem, eninde sonunda, tıpkı bumerang gibi dönüp bize gelecek. Ve anlıyorum ki başkalarına yaptığım iyilikleri veya kötülükleri aslında kendime yapmışım…

E. Elsaesser  Valerino

İYİLİĞE DAİR
© İyilik isteyen önce kendi iyi olsun.
( Goethe)
©Kötülüğü adaletle, İyiliği de iyilikle karşıla.
(Laotse)
© İyiliği hiçbir menfaat gözetmeden, sırf iyilik olsun diye yapmalıyız. (Konfüçyüs)
© Gizlice iyilik yapanlar belki de sadece Tanrı’ya inananlardır.
(Balzac)
© Yalnız iyilik yapmak yetmez, iyiliği zarafetle yapmak da lazımdır.
(Diderot)
© iyi olmak istiyorsan, önce kötü olduğuna İnan.
(Epiktetos)

…