Birazoku

“gün yanıyorsa için için
işçiler sessiz sedasız ölüyorsa
toprak altında kanlı bir ikindi
yeşil çağlam gök ekinim
şiirin vaktidir artık
yürü dizelerin ışığında şimdi”

Usta şair Hidayet Karakuş’tan yeni bir şiir kitabı.

İçindekiler
bir devrimin içindeyiz ……………………………………………………………………………………………7
şiirin vakti ………………………………………………………………………………………………………………….10
çocuk ……………………………………………………………………………………………………………………………12
haydutlar çağı ………………………………………………………………………………………………………….14
yolcu ……………………………………………………………………………………………………………………………..15
uzun uyku ………………………………………………………………………………………………………………….16
yağmur kokusu ……………………………………………………………………………………………………….18
yol kapalı …………………………………………………………………………………………………………………….19
karabataklar ……………………………………………………………………………………………………………..21
odada ……………………………………………………………………………………………………………………………23
gözlerin camda ………………………………………………………………………………………………………..24
yaz çalışmaları …………………………………………………………………………………………………………25
zaman düşman ………………………………………………………………………………………………………..28
öncesi …………………………………………………………………………………………………………………………..35
çember ………………………………………………………………………………………………………………………..37
gökkuşağı …………………………………………………………………………………………………………………..39
iki el iki kadeh …………………………………………………………………………………………………………41
uzak gül ………………………………………………………………………………………………………………………43
ipek yelken ………………………………………………………………………………………………………………..52
yazma …………………………………………………………………………………………………………………………..60
evlerden kalan …………………………………………………………………………………………………………66
gece dilimi …………………………………………………………………………………………………………………74
ödünç ……………………………………………………………………………………………………………………………78
VAPURDA TELEFON KONUŞMALARI ………………………………………………..81
vapurda telefon konuşmaları …………………………………………………………………………..83
HASTANEDE ………………………………………………………………………………………………………….97
iyiyim ……………………………………………………………………………………………………………………………99
doktorum geçti ……………………………………………………………………………………………………..100

bir devrimin içindeyiz

kaç gece
yıldızların avlusunda konuştuk
yüreğimiz kabarmış falların içinde
oysa biz
her şeyi biliyoruz
birbirimize rüyalarda kavuştuk

sonra senin
kanlı sözcüklerin geldi
dudaklarım titreyerek durdu

kaç gece
birbirimizin uzağında soluklandık
birbirimizi görmemece

kalbimi
aklının güzel koyağına koydum
elimi gözlerimi
gözlerini gözledim
kaç gece

nasıl da sarardı sesin
kentimin fırtınalı sokaklarını
parmaklarımın ucunda
bir dünya büyürken

uzaklarda deniz susar
sokak köpekleri susar
ninni söyleyen anneler susar
seni duyardı bütün evren

kaç gece geldim gittim
rüyalarının geçtiği dağlara
güneşlerin yatağına
senin gölgeni sordum
ateşlere dönmüş kentinde
uykusuz öyküler şiirler
sevinçler yaşadım uykusuz

çevrende bir gezegendim
durmadan dönüyordum
dünya bildiği gibi dönüyordu yine
direnen seven yürüyen bizdik
kaç gece

kaç gece
evren dingin biz yorgunduk
yırtılmış kanıyordu ufukların çeperi
üzgündü yurdu
sevinmelerin
memedeki çocukların
ince kalbi
bozgun yaşardı durmadan
sabaha karşı
kendi kanını içerek

kaç gece
anlatabildim mi
yaşamadıklarımızı gökkuşağım
bu bizim devrimimizdi
kendimizi devirdik zamandan önce

kaç gece
bizi bizden aldı kanımıza girerek

şiirin vakti

alnımda kanat vuran kırgın kırlangıç
dokununca gagasıyla
sesime iyilik doldurdu
sen öyle küskün kalma körfezin dalgın suyu
gökbitimlerinin umudun sevincin çocuğu

bak güneş açtı
dağılmaya başladı bulutlar
saçlarımda birikmiş
gülüşlerinden esen esin
sözcüklerin neresindesin
şiirin vakti var küçüğüm
sana hep sana varsın
sözcüklerin ışığı küçüğüm

ekinlerin acı yeşil dalgası
umudun sesi
yüreğinde yuva yapsın
ivecen olma
şiirin vakti var biriciğim

…