Birazoku

Günümüz bilimkurgu ve fantastik edebiyatının en üretken ve yaratıcı yazarlarından Adrian Tchaikovsky, insanlığın dünyaya dönüştürülmüş bir gezegendeki hayatta kalma savaşının destansı hikâyesi Zamanın Çocukları ile Arthur C. Clark ödülünün 30. yılında en iyi roman ödülünü kazandı.

İnsan ırkından geriye kalanlar ölmekte olan bir dünyayı terk edip yeni bir yuva aramak için umutsuz bir yolculuğa çıktılar. Atalarının yıldız haritalarını takip ederek geçmiş çağlardan kalma müthiş bir hazineyi – dünyaya dönüştürülmüş ve insan yaşamı için hazır hale getirilmiş bir gezegeni keşfederler.

Ancak bu yeni Cennet bahçesinde her şey iyi gitmez. Gezegen el değmemiş ve boş bir halde onları beklemiyor. Yeni efendiler onu bir sığınaktan insanlığın en büyük kâbusuna dönüştürdü.

Gezegenin mevcut sakinleriyle insanların kurduğu iki medeniyet birbiriyle çarpışma halinde. Her ikisi de neler yapabileceklerinin sınırlarını zorluyor. Bu yeni dünyanın gerçek mirasçıları kimler olacak?

“Başından sonuna kadar tam bir keyif. Umulmadık derecede insani…”

Patrick Ness

“Parlak bir bilimkurgu ve olağanüstü bir dünya inşası.”

James McAvoy

“Büyük temaları birbirine bağlayan olağanüstü bir iş”

Financial Times

İÇİNDEKİLER

1 BAŞLANGIÇ

1.1 Sadece Bir Varil Maymun

1.2 Cesur Küçük Avcı

1.3 Işıklar Sönüyor

2 GÖÇ.

2.1 Evden İki Bin Yıl Uzakta

2.2 Dünya’nın Öbür Çocukları 

2.3 Enigma Varyasyonları 

2.4 Zayıf İlişkiler

2.5 Tüm Bu Dünyalar Senin

2.6 Metropolis

2.7 Toplu Göç

3 SAVAŞ

3.1 Kaba Uyanış

3.2 Ateş ve Kılıç

3.3 İki Arada Bir Derede 

3.4 Batı Okyanusu Tarafında 

3.5 Alevden Kılıç Kuşanmak 

3.6 Dulce Et Decorum Est 

3.7 Cennetteki Savaş

3.8 Asimetrik Savaş

3.9 İlk Temas

3.10 Dünyanın Devleri 

3.11 Gulag Adası

3.12 Vahşi Yaşamda Bir Ses

4 AYDINLANMA

4.1 Harikalar Mağarası 

4.2 Ölüm Koşarak Geliyor 

4.3 Gri Gezegenden Notlar 

4.4 Meraklı Zihinler

4.5 Kadimlerin Rüyaları 

4.6 İçerideki Haberci 

4.7 Prens Hamlet Değil 

4.8 İlerleme Çağı

4.9 Ex Machina

5 BÖLÜNME

5.1 Mahkum

5.2 Tanrı’nın Ülkesinde

5.3 Eski Dostlar

5.4 Yaşama Hakkı

5.5 Evrenin En Yaşlı Adamı

5.6 Kaynak Savaşı

5.7 Yükseliş

5.8 Muzaffer Kahraman

6 EN YÜKSEK/ALÇAK NOKTA

6.1 Balon Yükseliyor

6.2 Sert Bir Mevsimdeki İhtiyar

6.3 Komünyon

6.4 Aydınlanma Anı

6.5 İşler Sarpa Sarıyor.

6.6 Ve Tanrı’nın Yüzüne Dokunuş

7 ÇARPIŞMA

7.1 Savaşa Hazırlık.

7.2 Ne Sert Yaratık

7.3 Bakire, Anne, Kocakari

7.4 Bitiş Zamanı

7.5 Harekât.

7.6 Kabuğu Kırış 

7.7 Dışarıdaki Savaş

7.8 İçerideki Savaş 

7.9 Son Savunma

7.10 Merhametin Doğası

8 DİYASPORA

8.1 Cüretkår Gidiş

1.1 SADECE BİR VARİL MAYMUN

Brin 2 tesisinde hiç pencere yoktu. “Dışarı”nın her zaman “aşağı da, ayakaltında, zihnin dışında olduğu anlamına geliyor- du rotasyon. Duvardaki ekranlar hoş bir kurguyu açığa vuruyordu; daimi dönüşlerini görmezden gelen aşağıdaki gezegenin kompozit bir görüntüsünü sunuyor, onu uzayda sabit şekilde asılı dururken gösteriyorlardı: yeşil küre, yirmi ışık yılı uzaklıktaki evimizin mavi küre görüntüsüyle eşleşmeye çalışmıştı. Dünya da bir zamanlar yeşildi, ama renkleri o zamandan beri solmuştu. Okyanusların bile atmosferdeki oksijen dengesini ko- ruyan fitoplanktonlarla zümrüt gibi parıldayacak denli güzel biçimlendirildiği bir gezegen kadar yeşil olamamıştı belki de hiç. Jeolojik çağlar boyunca değişmeden kalacak bir canlı anıt inşa etmek çok hassas ve çok yönlü bir görev olmalıydı.

Astronomik adının ötesinde resmen onaylanmış bir ismi yoktu, ancak daha az yaratıcı ekip üyeleri arasında, “Simiana” (Maymunlar Diyarı) adı yönünde güçlü bir oy hâkimiyeti vardı. Şimdi, Doktor Avrana Kern, dışarıdaki gezegene baktı ve sade- ce, Kern’ün Dünyası diye düşündü; onun projesi, hayali ve gezegeni. Birçok projenin ilki, diye karar vermişti.

İşte gelecek. İşte burada insanlık bir sonraki devasa adımını atacak. İşte burada tanrılar olacağız.

“İşte gelecek,” dedi yüksek sesle. Tüm mürettebatın işitme merkezlerinde duyulmuştu sesi; toplam on dokuz kişiden oluşan mürettebatın ancak on beşi onun yanı başında, kontrol merkezindeydi. Gerçek merkez burası değildi tabii; gerçek merkez, etrafında döndükleri yerçekiminden-arındırılmış akstı ve güç kaynağını, işlem cihazlarını ve de kazançlı yüklerini taşıyordu.

“Burası, insanlığın bir sonraki büyük adımını attığı yer,” diye sürdürdü konuşmasını Kern. Son iki günün teknik detay- larından daha fazla zamanını almıştı konuşmasının hazırlığı. “Tanrılar olmak” sözüyle devam etmeye niyetlendiyse de bunu kendine sakladı. Evimizdeki Non Ultra Natura palyaçoları göz önünde bulundurulduğunda, çok tartışmalı. Onunki gibi projeler üzerinde yeterince kıyamet kopmuştu zaten. Ama tabii, şu anki Dünya hizipleri arasındaki farklar -sosyal ve ekonomik yönden ya da sadece biz ve onlar açısından çok daha derindi, ama Kern, giderek artan bir aleyhtarlığa rağmen, Brin’in firlatıl- masını yıllar önce başarmıştı. İnsan türleri için bir çeşit günah keçisi halini almıştı artık tüm fikir. Münakaşacı ilkel beyinliler… Hepsi de öyle. Önemli olan tek şey, ilerlemedir. İnsanlığın ve diğer tüm yaşamların potansiyelini gerçekleştirmektir. Kern, giderek büyüyen ve en keskin biçimde Non Ultra Natura teröristleri tarafından temsil edilen muhafazakâr tepkilerin en şiddetli rakiplerinden biri olmuştu hep. Eğer istediklerini elde etselerdi, hepimiz şimdi mağara dönemine dönmüş olurduk. Ağaçlarda yaşardık. Uygarlığın bütün amacı, doğanın sınırlarını aşma- mızdır, sizi can sıkıcı küçük yabanıllar.

“Elbette, başkalarının omuzlarında duruyoruz,” diye sürdürdü konuşmasını. Aslında, bilimsel açıdan alçakgönüllü olması gerekirse, “devlerin omuzlarında” demeliydi, ancak o bugünlere geçmiş kuşaklara boyun eğerek gelmemişti. Cüceler, bir sürü cüceler, diye düşündü. O korkunç kıkırdamasını zorlukla tutabildi. Maymunların omuzlarında.

Ondan gelen bir düşünce komutuyla, bir duvar ekranı ve de herkesin Zihin-Gözü Göstergeleri (zihin içinde görülebilen göstergeler), Brin 2’nin bir şemasını sergiledi. Kern, herkesin dikkatini çekmek ve onları, onun -pardon, onların- başarısının doğru dürüst bir takdirine yönlendirmek istemişti. Orada: merkez çekirdeğin iğnesi (iğnemsi yapı), simit-şekilli dünyaları olan yaşam ve bilim halkası tarafından çevrelenmiş hâlde. Çekirdeğin bir ucun- da Muhafız Kapsülü’nün sevimsiz çıkıntısı vardı; evrenin en ıssız araştırma istasyonu olmak üzere yakında kendi başına bırakılacak, en uzun görevine gönderilecekti. İğnenin karşı ucu, Varil ve Matara’yı içeriyordu. İçindekiler: sırasıyla, maymunlar ve gelecek.

Kern, “Özellikle Doktor Fallarn ve Doktor Medi yönetimi altındaki mühendislik ekiplerine yorulmak bilmeyen çalışmalarından ötürü teşekkür ederim,” diye devam etti konuşmasına. “Büyük projemiz için güvenli ve besleyici bir ortam sağlamak üzere söz konusu gezegenimizi…” burada neredeyse istemeden Kern’ün Dünyası diyecekti, “yeniden biçimlendirmek için çok çalıştılar.” Fallarn ve Medi çoktan Dünya’ya doğru yola çıkmışlardı; on beş yıllık çalışmaları tamamlanmış, otuz yıllık dönüş yolculukları başlamıştı. Ama bunların hepsi sahneyi hazırlamak içindi… Kern’e ve onun rüyasına yol açmak için. Tüm bu çalış- ma, bizim-benim– için.

Yirmi ışık yılı boyunca eve yolculuk. Dünyada otuz yıl zar zor geçerken, soğuk tabutlarındaki Fallarn ve Medi için sadece yirmi ışık yılı geçecek. Onlar için, yolculukları neredeyse ışık kadar hızlı. Ne harikalar başarıyoruz!

Kern’ün bakış açısına göre, onu neredeyse ışık hızına kadar hızlandıracak olan motorlar, onu Dünya biyosferinin miras almak…