Birazoku

İki büyük liderin kaderi mühürlenmiş bir vagona sığamadı. Lenin ve Atatürk bugün dünyanın bildiği ve tanıdığı iki büyük lider olarak tarihe geçti.

Lenin ve Atatürk’ün Birinci Dünya Savaşı’nda ortak kaderlerinin taşındığı vagon: Mühürlü Vagon. “Mermi böyle patladı. Hem bir ülkenin hem de bir âlemin altı üstüne geldi!” cümlesiyle başlıyor kitap. Lenin, Mustafa Kemal, Mustafa Suphi, Mir Sultangaliyev ve Enver Paşa… Kitabın adı Ekim Devrimi’nin önderi Lenin’i İsviçre’den Rusya’ya taşıyan trenden geliyor. Kitabın gizemi “Mühürlü Vagon” ile başlıyor. Asıl gizem ise yukarıda adı geçen liderlerin bir tabloda toplanmasında ve ortak akıbetlerinde başlıyor. Bu liderlerin ortak gizemlerinin Türk kimliğine sahip olmasında ve küresel oligarşinin bir plan çerçevesinde suikastlarla Türkçü liderleri yok etmesinde yattığını gündeme getiriyor ve yeni bir tartışmanın fitilini ateşliyor. Farklı ideolojik kimliklere ve politik tercihlere sahip olan bu liderler, nasıl oldu da bir tablonun içine yerleşebildi? Dünyanın ve Türk dünyasının kaderi nerede birleşti ve ayrıştı?

Bu liderlerin tamamı Stalin tarafından öldürülüyor. İngiltere yine derin akıllar ve planlarla Türk dünyasını köşeye sıkıştırıyor. Lenin ve Atatürk aynı tip suikastlarla ortadan kaldırılıyor.Bu liderlerin içerisinde bir tek lider, Mustafa Kemal Atatürk devlet kurma hedefine ulaşıyor. Batı Türklerinin Başbuğu unvanı ile o da İngilizler ve Stalin’in ortak tezgâhıyla öldürülüyor. Ve Türk dünyası, Türklük başsız bırakılıyor.

Mustafa Suphi’nin Atatürk’ün emriyle değil Kâzım Karabekir’in planıyla öldürtüldüğü bu kitapta açığa çıkıyor. Bunun yanında Enver Paşa ve feci ölümünün yanında Abraham Lincoln’e kadar suikastlar dizisi bize bilmediklerimizi anlatıyor.Türk oğlu Mustafa Kemal, Türk asıllı olan Lenin’e “Kardeşim!” diye hitap ederken, Mühürlü Vagon ve içindekileri o günkü gibi yaşayacaksınız.

İÇİNDEKİLER

ÖNSÖZ / 11
GİRİŞ / 13
1. BÖLÜM
BULUTLARIN TOPLANMASI / 16
Rothschild Hanedanlığı / 17
Napolyon Savaşları / 19
Kültürel Referanslar / 21
2. BÖLÜM
ALBERT PIKE VE ABRAHAM LINCOLN SUİKASTI / 27
Albert Pike’ın Mazzini’ye Mektubu / 28
15 Ağustos 1871, Washington DC / 28
Abraham Lincoln: Güneyli Katili Tarafından Tiyatroda
Vurulan Kuzeyli Başkan / 30
Oyuncu Katilin Son Oyunu / 31
Aslında Hükümet Darbesi / 33
İkinci Hedef / 34
Komplonun Çapı Büyük / 36
Lincoln’ün Cesedi Çalınmaya Kalkışılıyor / 38
3. BÖLÜM
HEDEFLER PLANI VE DÜNDEN BUGÜNE BOP / 40
Çağdaş Ortadoğu ve BOP Başlangıcı / 42
İngilizler Başı Çekiyor / 43
Konferans Çalışmaları / 44
Nihai Rapor / 44
Raporun Kaynağı ve Nüshaları / 48
İngiltere Sonrası Plana ABD Güncellemesi / 49
İsrail’in BOP’u Desteklemesinin Nedeni / 51
4. BÖLÜM
LENİN’İN MÜHÜRLÜ TRENİ / 52
Eskicinin Evindeki Adam / 53
Gerçekleştirme / 54
Ve Hayal Kırıklığı / 56
Lenin ve Ötekiler, Nihayet Anlıyorlar / 56
Almanya Geçit Vermez mi? / 58
Anlaşma / 59
Patlayan Mermi / 61
5. BÖLÜM
İNANDIKLARI YOLDA ÖLÜME YÜRÜYEN ADAMLAR / 63
Rothschild Türk müydü? / 64
Rusya Çarlığı-Osmanlı İmparatorluğu ve Rothschild! / 65
Osmanlı Rothschild’lere Borçlandı / 66
Lenin Türk Olabilir mi? / 68
Önemli Sır / 70
Lenin ve Atatürk’teki Sır / 70
6. BÖLÜM
ATATÜRK, ENVER PAŞA, SULTAN GALİYEV,
MUSTAFA SUPHİ / 72
Mustafa Suphi-Mustafa Kemal Atatürk / 72
Mustafa Suphi Hiç Enternasyonalist Olmadı / 73
Mustafa Suphi Kurtuluş Savaşı’nın Yanında / 76
Mustafa Suphi ile Mustafa Kemal’in Ortak Paydası Türkçülük
ve Türk Milleti / 77
Katil Kim? / 79
Enver Paşa-Mustafa Kemal Atatürk / 81
Sovyet Rusya’da Enver Paşa! / 85
Enver Paşa’nın Sovyet Macerası / 86
Doğu Halkları Kongresi’nde Enver Paşa / 87
Enver Paşa’nın Kongre Tebliği / 87
Moskova Yolunda Enver Paşa / 89
Paşa’nın Anadolu Planları / 90
Paşa’nın Türkistan Macerası / 91
Enver Paşa Arabulucu Oluyor / 91
Yanlış “Reçete” Bağdat’tan Döner / 93
Şöhret Afet’miş! / 93
Enver Paşa’ya Ruslardan Silah ve Altın Yardımı / 94
Türkistan Ahalisinin Enver Paşa’ya İnancı / 95
Enver Paşa’dan Mustafa Kemal’e Mektup! / 95
Sultan Galiyev-Mustafa Kemal Atatürk / 100
Galiyev ve Atatürk Türkiyesi / 104
Sultan Galiyev, Enver Paşa, Mustafa Suphi,
Mustafa Kemal Atatürk / 107
7. BÖLÜM
KURTULUŞ SAVAŞI VE LENİN / 109
Lenin’in Atatürk Yorumu / 111
General Frunze’nin Ziyareti / 112
Sovyetlerin Türk Kurtuluş Savaşı İçin Yardımları / 114
Buhara Cumhuriyeti’nin Altın Yardımı / 115
Türkiye’nin Rusya’ya Yardımı / 124
Azerbaycan’ın Yardımları / 124
Semyon Aralov Kimdir? / 130
8. BÖLÜM
ORTAK KADERLERİ ÖLDÜRÜLMELERİ / 131
Lenin ve Atatürk’ün Ortak Sırrı Kaderlerinde ve Ölümlerinde
Saklı / 131
Atatürk “İngiltere’nin En Büyük Düşmanı” Seçildi / 133
Bolşevik Lider Vladimir Lenin’e Suikast / 133
İngilizlerin Atatürk’e Suikast Örgütü / 138
Atatürk Düşmanları ve Türk Düşmanları Kimler? / 143
Öldürme Girişimleri / 152
Karşıtçılığın Sonu / 153
Lenin ve Atatürk Zehirlenerek Öldürülüyor / 155
Özal Limonatadan, Lenin Çaydan mı Zehirlendi? / 158
Moskova Kulübü / 158
Atatürk’ü Öldürme Kararı Kremlin’de Alınıyor! / 163
Avram Benaroyas Atatürk’ü Nasıl Öldürdüklerini Açıklıyor / 164
SON SÖZ / 169
SONUÇ / 175
DİPNOTLAR / 184
KAYNAKÇA / 193
YAZAR HAKKINDA / 198

ÖNSÖZ

Bazı hikâyeler vardır. Hikâye olarak yazılır. Gerçekliği anlaşılmaz. Gerçekliği anlaşılmasın diye hikâyeleştirilir. Nerden çıktı şimdi Lenin ve Atatürk diye sorarsanız… Ayrıntıda gizli olanı açığa çıkartmak bizim işimiz. Ben stratejik-istihbarat yazan, araştırmacı-gazetecilik yazan tek kişiyim. Belki bu yüzden başarılı oluyorum. Roman yazsam dediğim zamanlar oluyor. Okuyucuya çok darılıyorum. Bizim Türk milleti hep böyle. Gereksiz bir sürü işle zaman kaybediyor diye düşünüyorum. Gerekli olanları ise bir türlü ulaştıramıyoruz. Tarihi ve çarpıcı bir detayın peşinden sürükleniyoruz. O detay (!) Mustafa Kemal Atatürk tarafından kurulan Türk Cumhuriyeti Devleti detayıdır.

Lenin, Mühürlü Tren’le Rusya’ya doğru yol alırken, aslında mühürlü vagonda olanlar kurşun değildi. İşte bu yüzden bu tarihi detayı ortaya çıkartmak bize düştü. Çok ince detayları açığa çıkartıyoruz. Yazılmamış olanları yazarak tarihe not düşüyoruz. Sadece bana özel bir çalışma. Ve kimseden dosya almıyorum. Kimseye dosya vermiyorum. Kendim çalışıyorum. Sizlerin beğenisi ve takdirine sunuyorum.

Yine gizem… Yine tarih… Yine roman… Sovyetler halkın kendi hakkını aramak üzere inşa ettiği bir devrim sonucunda doğmamıştı. Süreç Jöntürk operasyonunun bir benzeri gibi gerçekleşmişti. Hatta Zubatov, onun bir devamı olan Vladimir Jabotinsky ve Alexander Parvus Helphand’ı bilen ve araştıran kimseler, Osmanlı’nın ve Çarlık Rusyası’nın İngiliz istihbaratıyla nasıl el ele çökertildiğini rahatça bulabilirler. Yani Osmanlı ve Çarlık Rusyası yakın tarihlerde benzer operasyonlarla aynı güç tarafından ortadan kaldırılmıştı. Bu dediğimiz isimlerin dikkatlice araştırılması, işin arkasındaki İngiliz “İsrail elit” komployu çok açık bir şekilde ortaya serecektir. Zaten Rothschild ve Warburg ailesi ile Lenin arasında gerçekleşen para trafiği önceki konularımızdan olduğu için kitapta işlendi. Bu trafiğin anlaşılması açısından tekrar bakmanızda fayda görmekteyim. Olmazsa olmazım olan istihbarat ve strateji. Sevgiyle kalın…

Hüseyin Hakkı Kahveci
Ocak 2021

GİRİŞ

Avrupalıların Doğu’ya yönelik ilgisi 13. yüzyılda Haçlı Seferleri’yle başladı. Ancak bu ilginin yönü zamanla değişti ve 1204’te Haçlıların Bizans İmparatorluğu’nun başkentini ele geçirmesiyle salt dinsel bir nitelik taşımadığı ortaya çıktı. Bu planlar yüz yıl kadar Memlukler, Anadolu Selçukluları ve Bizans’a yönelikti. Avrupalıların Türklerle ilk kitlesel teması da bu seferlerle oldu. 14. yüzyıldan itibaren de Avrupa’da fetihlere başlayan Osmanlı Devleti bu planların son ve değişmez hedefi oldu.

Yüzyıllarca üretilen onlarca projenin çoğu tarihin tozlu raflarında kaldı. Sonrasında ise bu projeler birleşerek günümüze kadar uygulanır hale geldi. Mart 1917 Devrimi Rusya’da Yahudilere karşı sınırlayıcı ve baskıcı olan yaşamı bir vuruşta sildi süpürdü ve her inanıştaki Yahudi tarafından heyecanla karşılandı. Bolşeviklerin sekiz ay sonra iktidarı almaları bile, önceleri bir tehlike olarak görülmedi. Çünkü Bolşevik önderler, Çar’ın önde gelen kurbanları olan Yahudilere karşı sempati besliyorlardı ve zaten önderlerin bazısı da Yahudi’ydi. Fakat Bolşevikler, Rusya’daki Yahudi aleyhtarı peşin fikrin kökünü kazımayı başaramadılar. Üstelik bunlara, Yahudi dini ve “karşıdevrimci” Bundist ve Siyonist hareketlere karşı kendi ideolojik güdülü baskılarını eklediler. Bununla birlikte bireysel olarak bazı Yahudiler yeni olanaklardan yararlandı. Komünist Partisi ve hükümette önde gelen konumlara yükseldiler.

Filistin’e İngiliz askerlerinin girmesi, İngiliz hükümetinin 2 Kasım 1917’deki Balfour Deklarasyonu’ndaki Siyonist beklentilerini resmen kabul etmeleriyle çakışıyordu. Yahudi ulusal yurdu ve amacı, daha sonra Milletler Cemiyeti’nin verdiği Filistin mandasıyla birleşti ve bu ilk defa gerçekçi bir amaç olarak görüldü. Siyonist hareket, böylece Batı’daki Yahudilerden daha çok destek almaya başladı, fakat aynı zamanda anti-Siyonizm de arttı. Yahudi toplulukları tutkulu bir biçimde bölündü. Osmanlı-Türk yönetiminin Filistin toprakları üzerindeki yönetiminin son buluşu, Ortadoğu’da Arap milliyetçiliğini de güçlendirdi. Böylece üç yönlü bir mücadele başladı. İngilizlerin, çatışmaları artan bir biçimde şiddet kazanan iki rakip arasında denge kurma çabaları ise acemiceydi.

Amerikalı Yahudilerin, Avrupalı kardeşlerine karşı bir sorumluluk benimsemeleri, Amerika’nın Avrupa’daki savaşa katılmasına eşlik ediyordu. Doğu Avrupa Yahudiliğinin kötü durumuna gösterilen ilgi, daha önceki yıllarda çalışmanın ve hatta politik müdahalenin artmasına yol açmıştı. 1906’da Batı Avrupa’daki “Anglo-Yahudi Derneği” ve “Evrensel İsrail Birliği” (Alliance Israelite Universelle) gibi modellere dayanarak Amerikan Yahudi Komitesi (AJC), Yahudi haklarını savunmak ve dünyanın neresinde olursa olsun baskıların sonuçlarını hafifletmek ve kaldırmak amacıyla kurulmuştu. 1914’te AJC, para toplama ve yardım sağlama çalışmalarının Amerikan Yahudileri Ortak Dağıtım Komitesi (JDC) aracılığını ve eşgüdümünü sağlamak için, pek çok ayrı grubu bir araya getirdi. Politik cephede, Amerikan Siyonistleri, Berlin’de felce uğramış Dünya Siyonist Yürütücüleri’nin örgütleyici rolünü üstlendiler.

Savaş sonunda da, Avrupalı Yahudilerin haklarını koruyabilmesi için Amerikan Yahudi Kongresi kuruldu. Amerikan Yahudi önderleri, Versailles’daki barış konferansında Yahudi Delegasyonları Komitesi içinde önemli rol oynadılar. Komite, yeni Doğu Avrupa devletlerindeki azınlıkların hakları için güvenceler sağlanmasında etken oldu. Gerçekler ne yazık ki ideallerin gerisinde kalıyor ve yeni devletlerden sadece çok azı, Yahudi azınlıklara yasa önünde eşitlik garanti ediyordu. Bununla birlikte, uluslararası güvenceler de önemli koruyuculardı ve yurttaşlık haklarının çiğnenmesinin kamuoyu önüne çıkmasını ve mümkün olan durumlarda yeniden düzenlenmesini sağlıyordu. Bugünler aslında Birinci Dünya Savaşı sonunda ortaya çıkan Versailles düzeninin bir parçasına dönüyoruz. Katıldığım TV programları ve köşe yazılarımda hep bundan bahsettim. Versailles düzeni, Sevr Antlaşması’nın perdelenmiş hali olup, hızla bu sürece doğru yol alan, hatta içinde olan Türkiye Cumhuriyeti’nde yaşayan bir birey olarak nasıl kanıma dokunuyor. Söyledim, anlattım, yazdım! Hâlâ insanlar ikna olamadılar. Yaşayıp görelim…

1. BÖLÜM
BULUTLARIN TOPLANMASI

Antisemitizm 1920’ler boyunca Avrupa’da, özellikle Romanya, Polonya ve Macaristan gibi resmi devlet politikası Yahudiler için elverişsiz olan ülkelerde bir sorun olmaya devam etti. Weimar Almanyası’nda Yahudiler ilk defa tam siyasal ve toplumsal eşitliği yaşıyorlardı. Hükümet genellikle antisemit patlamaları cezalandırmakta katı bir standart uyguluyordu. Fakat sağ kanat partileri küfür dolu bir propagandayı yaymakta aktif davranıyorlardı. Amerika’da bile, ifadesini Yahudi aleyhtarı polemikte, ayrımcılıkta ve hepsinden önemlisi, göçmen kotalarında bulan, bir yabancı düşmanlığı dalgası vardı.

1920’lerin sonundaki ekonomik bunalımlar, peşin fikirleri şiddetlendirirken, hayırsever yardım çalışmaları için toplanan fonlarda da sert kesintilere neden oluyordu. Bu arada Yahudi topluluklarındaki demografik düşme, ciddi bir ilgiye konu oldu. 19. yüzyıldaki nüfus patlaması, keskin bir biçimde tersine dönüştü. Birinci Dünya Savaşı’ndan önce bir Alman toplumbilimci, düşen doğum oranları ve iç evlenme eğilimlerinin, zaman içinde sadece göç alarak ayakta duran Alman Yahudiliğini yok olmaya götüreceği uyarısında bulunmuştu. Yahudi doğum oranı Avrupa’nın her yerinde içinde bulundukları asıl nüfustan belirgin bir biçimde daha düşüktü ve bazı merkezlerde ölümler, doğumları sayıca geçmekteydi.

…