Birazoku

Ey zavallı insan!
Az, mı derdin var ki kendine
yeni dertler uydurmaktasın.
Durumun çok mu iyi ki, bir de sen kendi
kendini kötülemeğe özeniyorsun.
O kadar rahat mısın ki,
rahatının yarısı sana batıyor?
Doğanın seni zorladığı bütün yararlı işleri gördün
bitirdin; işsiz güçsüz kaldın da mı
başka işler çıkarıyorsun kendine?

***

İçindekiler

Önsöz …………………………11
Akıl ………………………….19
Alçak Gönüllülük ……………….24
Alışkanlık …………………….25
Aşk …………………………..28
Bakmak- Görmek …………………29
Başarı ………………………..32
Beden …………………………35
Bilim …………………………38
Bilgelik ………………………42
Bilgi …………………………46
Büyük Adamlar Üstüne ……………49
Cinsellik Üstüne ……………….52
Çocukluk ………………………54
Davranışlarımız ………………..57
Değişim ……………………….58
Delilik ……………………….60
Doğa ………………………….62
Doğruluk ………………………65
Dostluk ……………………….68
Dünya …………………………73
Düşünce ……………………….75
Eğitim ………………………..77
Eleştiri ………………………85
Empati ………………………..86
Erdem …………………………87
Eşitlik ……………………….92
Evlilik ……………………….93
Ezilenler ……………………..94
Felsefe ……………………….96
Gençlik ………………………100
Görece ……………………….102
Güzellik ……………………..105
Hafıza ……………………….106
Hastalık ……………………..107
Hayal Gücü ……………………111
Hayat ………………………..113
Hırs …………………………115
Hüzün ………………………..116
İnanç ………………………..117
İnsan ………………………..118
İsimler ………………………126
İş …………………………..127
İyilik Yapmak …………………132
Kaygı ………………………..134
Kendine Acımak ………………..135
Kendini Bilmek ………………..137
Kitap Okumak ………………….141
Konuşmak Üzerine ………………145
Korku ………………………..147
Küstahlık …………………….150
Mutluluk ……………………..152
Normal-Anormal ………………..155
Öfke …………………………157
Ölüm …………………………160
Özgürlük ……………………..165
Ölçü …………………………167
Para …………………………169
Paris ………………………..172
Ruh ………………………….173
Sabır ………………………..179
Sevgi ………………………..180
Seyahat ………………………182
Savaş ………………………..183
Şans …………………………187
Şiir …………………………189
Şöhret ……………………….190
Şükretmek …………………….192
Tarih ………………………..193
Tartışmak …………………….194
Tembellik Üzerine ……………..196
Tutarlı Olmak …………………197
Umut …………………………198
Vicdan ……………………….200
Yalan ………………………..202
Yalnızlık …………………….203
Yarar ve Zarar ………………..205
Yaratmak ……………………..206
Yargı Üzerine …………………207
Yasa …………………………209
Yaşamak ………………………212
Yaşlılık ……………………..219
Yazmak ……………………….221
Yeni Dünyadan Bilgece Konuşmalar ..224
Zaman ………………………..226
Zamanı İyi Kullanmak …………..229
Zeka …………………………230
Zorluk ……………………….231

ÖNSÖZ

Montaigne, denemelerinde kendini anlattığını söyler. Ancak yazdıkları bundan ibaret değildir. Montaigne hem yaşamı, hem de kendisini olduğu gibi kabul etmiştir. Yazdıkları insanın hem deli, hem de bilge bir yaratık olma kapasitesini gözler önüne serer. Zeki bir şekilde içten içe bildiğimiz zayıflıklarımızı yüzümüze vurur. O yüzden bunca yıldır, onun yazdıklarında kendimizi görmeye devam ediyoruz.

Montaigne’nin felsefesinin özü şudur:

İnsan üstün olma iddiasından vazgeçerse, gerçek yeterliliğe ulaşır.

Bu kitap işte bu felsefeyi apaçık ortaya koyuyor

MİCHEL EYQUEM DE MONTAİGNE
(1533 – 1592)

Kendisi…

“Boyum ortalamanın biraz altındadır. Bedenim sağlam yapılı ve biraz toplucadır. Yüzüm dolgundur ama yusyuvarlak değildir. Karakterim neşe ile hüzün arasında, oldukça hararetli ve sıcakkanlıdır. Sağlığım kendimi bildim bileli yerindedir. Hasta olmam pek.

…Yani olmazdım. Kendimi gençliğimle anlatıyorum. Kırk yaşımı aşıp ihtiyarlığın yolunu tuttuğum şu andaki halimle değil”.

“Bundan sonra ben ancak yarım bir ben olabilirim. Belki de, ben artık o ben olmayacağım. Görüyorum ki, gün geçtikçe kendimden ayrılıp, uzaklaşmaktayım.”

Montaigne’in Evi…

“Evim bir tepenin üzerindedir. Girmesi biraz zordur ve yol üzerinde de değildir. Ancak hem egzersiz yapmamı sağlaması, hem de insanları benden yeteri Kadar uzak tutması nedeniyle onu severim”.

Montaigne’in Kütüphanesi…

“Kütüphanem, evimin bir kulesinin üçüncü katındadır. Kulenin ilk katında ibadet yerim bulunur. İkinci katta, zaman zaman yalnız kalmak istediğimde kullandığım yatak odam vardır. Kütüphanenin olduğu yer eskiden evin en işe yaramaz kısmıydı. Şimdi ise, günlerimin çoğunu ve her günün de çoğu saatini burada geçiriyorum.”

“Kütüphanem ovaldir. Tek boş duvar masamın ve sandalyemin olduğu duvardır. Oval olduğu için etrafımda beş kat raf üzerinde düzenlenmiş tüm kitaplarımı aynı anda görmem mümkün olur.”

Kütüphane’sinin Tavanında Yazanlar…

Montaigne 1570’lerin ortalarında, çeşitli kitaplardan ve klasiklerden seçtiği 57 kısa alıntıyı, kütüphanesindeki tavanı bölen kalasların üzerine yazdırmıştı.

En mutlu yaşam, düşünmeden geçirilen yaşamdır.
Sophokles

Bilge olduğunu sanan bir adam mı gördün? Bir deliden beklemeyeceğin davranışları bu adamdan bekle.
Atasözü

Kesin olan tek bir şey vardır, hiçbir şeyin kesin olmadığı, yeryüzünde insandan daha sefil, daha kibirli yaratığın bulunmadığı.
Pliny

Her şey insan aklının kavrayamayacağı kadar karışıktır.
Vaiz